Trwa ładowanie...

Eozynofilia – rodzaje, przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenie

Avatar placeholder
28.12.2021 15:10
Eozynofilia zwiększenie liczby eozynofili we krwi.
Eozynofilia zwiększenie liczby eozynofili we krwi. (adobestock)

Eozynofilia to stan cechujący się zwiększoną ilością granulocytów kwasochłonnych, czyli eozynofili we krwi. Mówi się o niej, gdy ich liczba jest zbyt wysoka w stosunku do normy. Przyczyną takiego stanu mogą być choroby alergiczne, pasożytnicze, autoimmunizacyjne, nowotworowe, jak również stany zapalne dróg oddechowych. Jakie są objawy eozynofilii? Jak ją diagnozować i leczyć?

spis treści

1. Co to jest eozynofilia?

Eozynofilia to pojęcie, które oznacza zwiększenie liczby eozynofili we krwi obwodowej powyżej wartości uznanej za normę. Eozynofile (Eo), czyli granulocyty kwasochłonne, to rodzaj białych krwinek, które w cytoplazmie zawierając ziarnistości.

Należą do komórek układu odpornościowego i odgrywają kluczową rolę w reakcjach alergicznych i przy zwalczaniu pasożytów.

Podstawową funkcją eozynofilii jest niszczenie obcych białek. Biorą udział w odpowiedzi immunologicznej, odpowiadają za naprawę tkanek. Są intensywnie wytwarzane w okresie zakaźnych chorób bakteryjnych i wirusowych. Wykazują bardzo wysoką skuteczność w walce z pasożytami.

2. Normy eozynofili

Zobacz film: "Badania krwi - hemoglobina"

Prawidłową liczbę eozynofili we krwi obwodowej opisują wartości, które podaje się w liczbach bezwzględnych oraz odsetkach. U osób dorosłych prawidłowa liczba eozynofili we krwi wynosi 50-500/µL, co powinno stanowić około 2-4% białych krwinek krwi obwodowej.

Eozynofile u dziecka mają nieco inne wartości referencyjne. Warto także wiedzieć, że wyniki badań cechują się dużą zmiennością i zależą od wielu fizjologicznych i chorobowych czynników: wieku, pory dnia, stanu emocjonalnego, wysiłku czy cyklu miesiączkowego.

Podwyższone eozynofile we krwi obwodowej nazywa się eozynofilią. Niskie eozynofile, poniżej 50/µl, to eozynopenia. Eozynofilia powyżej 1500/µL lub występowanie nacieków eozynofilowych w tkankach to hipereozynofilia.

3. Rodzaje eozynofilii

W zależności od tego, jak dużo eozynofilii jest obecnych we krwi, wyróżnia się trzy stopnie choroby. Tym samym klasyfikuje się ją jako:

  • eozynofilią łagodną (od 500 do 1500/µL krwi),
  • eozynofilią umiarkowaną (od 1500 do 5000/µL krwi),
  • eozynofilią ciężką (powyżej 5000/µL krwi).

Ponadto eozynofilię dzieli się ze względu na przyczynę powstawania. Gdy jej pojawienie się nie jest związane z inną chorobą, mówi się o eozynofilii pierwotnej. Gdy jest wynikiem schorzenia, rozpoznaje się eozynofilię wtórną.

Mówi się także o jej dwóch podtypach. Eozynofilia klonalna jest konsekwencją choroby nowotworowej. Ta prowadzi do proliferacji (zwiększonego wytwarzania eozynofili przez organizm. Z kolei eozynofilia idiopatyczna to eozynofilia o nieznanym pochodzeniu.

4. Przyczyny eozynofilii

Najczęstsze przyczyny eozynofilii to:

  • choroby o podłożu alergicznym lub nieznanego pochodzenia, np. atopowe zapalenie skóry (AZS), alergiczny nieżyt nosa, pokrzywka, astma oskrzelowa,
  • infekcje pasożytnicze wywołane przez owsiki, tasiemice, węgorki jelitowe czy glistę ludzką,
  • infekcje niepasożytnicze, np. zakażenia grzybicze,
  • choroby tkanki łącznej, np. guzkowe zapalenia tętnic,
  • choroby zakaźne,
  • przewlekłe choroby zapalne, np. nieswoiste choroby zapalne jelit,
  • układowe choroby tkanki łącznej, np. układowe zapalenia naczyń,
  • zaburzenia immunologiczne, np. niedobór przeciwciał IgA,
  • choroby nowotworowe, chłoniaki, nowotwory lite,
  • powikłania pojawiające się wskutek zażywania leków.

Najczęściej spotyka się wzrost eozynofili w odpowiedzi na choroby pasożytnicze oraz alergiczne.

5. Objawy eozynofilii

W przeważającej liczbie przypadków nie pojawiają się żadne dolegliwości związane z eozynofilią. Objawy jej towarzyszące są różne, w zależności od przyczyny zwiększonej liczby eozynofili we krwi. Jak można się domyślać, inne symptomy towarzyszą alergii czy zakażeniu pasożytami, a inne chorobie nowotworowej.

Sama eozynofilia, zwłaszcza ciężka (>5000/µL), niezależnie od przyczyny może prowadzić do uszkodzeń narządowych. Uwalniane przez granulocyty kwasochłonne cytokiny mogą wywoływać zmęczenie, a także gorączkę, nadmierną potliwość, spadek apetytu i utratę wagi.

Gdy w płucach pojawią się nacieki eozynofilowe, może pojawić się przewlekły kaszel i duszność. Objawy skórne obejmują zaczerwienienia, pokrzywkę czy świąd, jak również obrzęk naczynioruchowy. Obserwuje się również inne symptomy, na przykład ze strony układu pokarmowego czy krążenia, a także objawy neurologiczne.

6. Diagnostyka i leczenie

Na wykrycie eozynofilii pozwala podstawowe, proste i powszechnie wykonywane badanie krwi, jakim jest morfologia krwi. Ilość granulocytów kwasochłonnych można także ocenić, analizując inny materiał, taki jak plwocina czy popłuczyny z drzewa oskrzelowego (np. w ostrym eozynofilowym zapaleniu płuc) czy wydzielina z nosa) (np. w alergicznym nieżycie nosa).

Wykrycie w badaniach eozynofilii wymaga przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki i ustalenia przyczyny nieprawidłowości. To pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia, które zależy od podłoża problemu.

Pomocne są takie badania jak: OB, CRP, próby wątrobowe, badania biochemiczne oceniające funkcje nerek, LDH czy witamina B12.

Zobacz także:

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze