Pomiar ciśnienia tętniczego krwi. Zobacz, jak prawidłowo go wykonać
Pomiar ciśnienia tętniczego krwi jest wykonywany wówczas, gdy zgłaszamy się do lekarza z jakimś nagłym problemem. Ciśnienie tętnicze krwi jest podstawowym parametrem, który może wskazywać na wiele dolegliwości, jeśli jego wynik jest niższy lub wyższy niż ustalone normy. Regularny pomiar ciśnienia może pomóc nam szybko wykryć chorobę i rozpocząć jej leczenie. Czy rzeczywiście ciśnienie to jest takie ważne? O czym świadczy zbyt wysokie lub niskie ciśnienie?
- 1. Charakterystyka ciśnienia tętniczego
- 1.1. Prawidłowe ciśnienie krwi
- 2. Jak wykonać pomiar ciśnienia tętniczego krwi?
- 3. Na co zwrócić uwagę, wybierając ciśnieniomierz?
- 4. Całodobowe badanie holterem ciśnieniowym
- 4.1. Kiedy warto przeprowadzić badanie holterem?
- 5. Normy dla ciśnienia krwi
- 5.1. Normy dla dzieci i młodzieży
- 5.2. Normy dla osób starszych
- 5.3. Normy dla cukrzyków
- 5.4. Normy dla osób z przewlekłą chorobą nerek
- 6. Nadciśnienie tętnicze
- 6.1. Jak poradzić sobie z nadciśnieniem?
- 6.2. Leczenie nadciśnienia
- 7. Niedociśnienie tętnicze
- 7.1. Leczenie niedociśnienia
- 8. Podsumowanie
1. Charakterystyka ciśnienia tętniczego
Ciśnienie tętnicze krwi to po prostu nacisk wywierany przez krew na ściany tętnic. Jest ono mierzone za pomocą ciśnieniomierza. Jest bardzo ważnym parametrem oceniającym zdrowie człowieka. Gdy mamy zbyt niskie ciśnienie, wywołane np. krwotokiem, może prowadzić do groźnego dla życia wstrząsu. Zbyt wysokie ciśnienie z kolei może prowadzić do chorób nerek i serca i przyczynić się do przedwczesnej śmierci. W Polsce nadciśnienie to jedna z częściej występujących chorób. Nieleczone lub nieprawidłowo kontrolowane nadciśnienie może prowadzić do wielu zaburzeń w układzie sercowo naczyniowym, a w konsekwencji do zawału mięśnia sercowego czy udaru mózgu. Pierwsze pomiary ciśnienia metodą bezpośrednią wykonano z końcem XVIII wieku.
Urządzenie do pomiaru ciśnienia krwi jest dostępne w placówkach medycznych, ale też możemy sami sobie je zakupić do domowego użytku. Także w niektórych aptekach jest możliwość zmierzenia sobie ciśnienia całkowicie za darmo.
Wynik jest podawany jako dwie liczby rozdzielone ukośnikiem, np. 140/90 mm Hg. Pierwsza liczba oznacza ciśnienie skurczowe krwi (wygenerowane podczas skurczu serca), druga liczba określa ciśnienie rozkurczowe krwi (wygenerowane w trakcie rozkurczu serca). Podział ten związany jest z pracą serca, z jego kurczeniem się i rozkurczaniem.
Ciśnienie jest zależne od siły skurczu mięśnia sercowego, stopnia wypełnienia łożyska naczyniowego, a także od średnicy naczyń krwionośnych i ich elastyczności. Kontroluje je też układ nerwowo-hormonalny poprzez wiele złożonych procesów.
W czasie skurczu serca krew jest wtłaczana do naczyń krwionośnych, dlatego ciśnienie skurczowe dotyczy natlenionej krwi, która trafia do każdej komórki naszego ciała. Ciśnienie rozkurczowe natomiast odnosi się do krwi, która wraca do serca po zrobieniu pełnego obiegu. W fazie rozkurczu nasze ciśnienie rozkurczowe (ciśnienie dolne) jest niższe.
Ciśnienie krwi mierzy się w celu ustalenia, z jaką siłą krew napiera na ściany tętnic.
1.1. Prawidłowe ciśnienie krwi
Jaki pomiar będzie mieścił się w normie? Warto znać wartości prawidłowego ciśnienia krwi. Otóż jeśli ciśnieniomierz wskazał nam wynik: 120/80 mm Hg, to oznacza to, że mamy optymalne prawidłowe ciśnienie tętnicze krwi. Normalne ciśnienie krwi mieści się w przedziale: 120–129/80–84 mm Hg, a wysokie, ale nadal prawidłowe ciśnienie krwi to: 130–139/85–89 mm Hg, dlatego takie wartości ciśnienia nie powinny wzbudzić naszego niepokoju.
Średnie ciśnienie tętnicze u noworodka (dziecko do 28 dnia życia) to 102/55 mm Hg. Średnie ciśnienie tętnicze u dziecka (1-8 rok życia) to 110/ 75 mm Hg.
Z kolei łagodne nadciśnienie tętnicze krwi jest równoznaczne z tym, że wartości ciśnienia wyniosą 140–159/90–99 mm Hg. Jeśli stwierdzono u nas umiarkowane nadciśnienie, to prawdopodobnie wartości ciśnienia wyniosły 160–179/100–109 mm Hg. Powinniśmy się niepokoić, jeśli wartości naszego ciśnienia krwi są większe niż 180/110 mm Hg. Wynik ten oznacza ostre nadciśnienie.
2. Jak wykonać pomiar ciśnienia tętniczego krwi?
Do samodzielnego pomiaru ciśnienia krwi niezbędny jest ciśnieniomierz. Jest to aparat, składający się z komory powietrznej, pompki oraz elektronicznego, sprężynowego lub rtęciowego manometru.
Najlepiej wykonywać dwa pomiary w ciągu kilku minut i sprawdzać ciśnienie krwi rano i wieczorem o stałych porach. Aby wynik badania był wiarygodny należy swobodnie oprzeć rękę na stole, nie można trzymać jej w powietrzu. Telewizor, radio i inne głośne urządzenia powinny być wyłączone na czas pomiaru.
W obecnej chwili na rynku możemy znaleźć cieszące się popularnością i nowocześniejsze ciśnieniomierze elektryczne, wykorzystujące do pomiaru ciśnienia metodę oscylometryczną. Mówiąc ogólnie, pomiar zmian ciśnienia w mankiecie to wynik rozchodzenia się fali tętna. Ciśnienie wyczuwane jest dzięki krwi, która przepływając pod mankietem wywołuje jego drgania. W elektronicznych ciśnieniomierzach mechanizm pomiaru opiera się na pulsującym falowaniu tętnicy, a nie tak jak w przypadku ciśnieniomierza ze stetoskopem, zjawisku akustycznym.
Podczas badania, ręka powinna luźno leżeć na stole lub innej powierzchni - nie możemy jej trzymać bez podpórki, "w powietrzu". Pomiar ciśnienia powinien być wykonywany w miejscu spokojnym i cichym, bez żadnych włączonych urządzeń elektronicznych emitujących dźwięki, jak na przykład telewizor. Zwykle zalecane jest, aby pomiaru dokonać na ręce, na której wartości mierzone zazwyczaj są wyższe.
Mankiet ciśnieniomierza powinno się zakładać mniej więcej 3 centymetry nad zgięciem łokcia, pod nim powinny zmieścić się dwa palce - jeśli nie mieszczą się, oznacza to, że założyliśmy opaskę zbyt mocno. Po założeniu mankietu nie powinno się zmieniać pozycji ręki, ani nią poruszać. Podczas badania należy przyłożyć stetoskop do górnej części dołu łokciowego. Dzięki pomiarowi ciśnienia powietrza w mankiecie uciskającym poprzez tkanki tętnicę, możliwe jest zbadanie ciśnienia panującego w naczyniu.
Ciśnienie może też zmieniać się w ciągu dnia, co jest naturalne, dlatego zalecane jest, aby mierzyć ciśnienie w miarę możliwości o stałych porach dnia i warunkach, np. po odpoczynku. Przed wykonaniem pomiaru dobrze jest odpocząć, spokojnie siedzieć lub leżeć przez 5 do 10 minut. Nie powinniśmy wykonywać tego badania od razu po jedzeniu - zalecane jest odczekać przynajmniej jedną godzinę.
Przed kolejnym pomiarem należy zaczekać co najmniej 5 minut. Warto wiedzieć, że na ciśnienie krwi ma wpływ wiek, ogólna kondycja organizmu, stres i infekcje, (zwłaszcza te przebiegające z gorączką . Należy pamiętać, że:
- pomiar wykonuje się przed przyjęciem leków i przed śniadaniem],
- przed badaniem warto spokojnie posiedzieć przez 10 minut,
- po wypiciu kawy należy zaczekać co najmniej pół godziny,
- po zapaleniu papierosa należy zaczekać minimum 30 minut,
- ciśnienie mierzymy na lewej ręce,
- ręka powinna być naga,
- na ręce nie powinno być zegarka ani biżuterii,
- mankiet powinien być na wysokości serca,
- należy zaczekać jeśli ciało jest wyziębione lub rozgrzane.
Jeśli ciśnienie mierzone jest przy użyciu tradycyjnego ciśnieniomierza i stetoskopu, niezwykle ważne jest, by pacjent przyjął pozycję siedzącą lub leżącą. Pomiaru ciśnienia należy dokonywać na lewym lub prawym ramieniu (warto pamiętać o tym, że ramię powinno być odsłonięte). W trakcie badania opaska ciśnieniomierza powinna równo przylegać do ramienia i znajdować się na wysokości serca. Mankiet powinien zostać napełniony powietrzem najszybciej jak to możliwe. Ważnym zaleceniem jest również to, które sugeruje, by nie pompować mankietu ręką, na której dokonywany jest pomiar ciśnienia tętniczego. Stetoskop należy przyłożyć w miejscu usytuowanym nad tętnicą w dole łokciowym. Powietrze należy wypuszczać powoli.
Gdy ciśnienie jest mierzone pierwszy raz, pomiary powinny zostać dokonane na obu kończynach, w następnych etapach mierzymy ciśnienie tętnicze na kończynie górnej, na której odnotowano wyższy wynik. Niewskazane jest też, by przed pomiarem pić mocną herbatę lub kawę, co w sposób oczywisty wpływałoby na wynik badania ciśnienia.
Badanie ciśnienia tętniczego krwi to badanie całkowicie nieinwazyjne i w pełni bezpieczne dla pacjentów. Nie istnieją żadne przeciwwskazania do wykonania tego badania. Ciśnieniomierze dostępne są niemal wszystkich aptekach, zarówno tych stacjonarnych, jak i internetowych. Z tego powodu, można zamówić je z dostawą pod same drzwi! W ciągu ostatnich lat, dzięki rozpowszechnieniu się ciśnieniomierzy elektronicznych, każdy może sobie pozwolić na wykonanie badania ciśnienia w domu. Zdaniem wielu specjalistów urządzenia takie jak manometr rtęciowy i stetoskop nadal pozostają najmniej zawodne, jeśli chodzi o pomiar ciśnienia tętniczego.
Ciśnieniomierz elektroniczny charakteryzuje się jednak łatwością obsługi. Dzięki temu urządzeniu możemy zmierzyć ciśnienie bez pomocy osób trzecich.
3. Na co zwrócić uwagę, wybierając ciśnieniomierz?
Na co zwrócić uwagę, wybierając ciśnieniomierz? Do domowego pomiaru ciśnienia krwi służą aparaty elektroniczne wykorzystujące tak zwaną metodę oscylometryczną. Dwie główne zalety tej metody to fakt, że pacjenci nie muszą być doświadczeni w odczytach swych pomiarów, a poza tym nie muszą samodzielnie wyczuwać swego pulsu.
Aparaty te występują w wersji nadgarstkowej i tradycyjnej - naramiennej. Zwykle są w pełni automatyczne (po wciśnięciu przycisku do mankietu wpompowywane jest powietrze, aby po kilkunastu sekundach na wyświetlaczu ukazała się wartość ciśnienia skurczowego oraz rozkurczowego, a także tętna) i te wybierane są najczęściej. Można jednak spotkać modele półautomatyczne (tylko na ramię), gdzie napełnienie i opróżnienie mankietu powietrza wykonywane jest ręcznie. Modele te wyposażone są w gumową gruszkę, za pomocą której użytkownik samodzielnie pompuje mankiet. Najbardziej zalecanym jest aparat z mankietem na ramię. Osoby cierpiące na znaczną otyłość w okolicy ramion mogą mierzyć ciśnienie z nadgarstka.
Ciśnieniomierze nadgarstkowe są szczególnie przydatne dla chorych mniej sprawnych ruchowo, którym założenie mankietu może przysporzyć kłopotu. Powinny być również używane raczej przez osoby młode, które nie cierpią na miażdżycę naczyń krwionośnych. Jednak ze względu na małe rozmiary polecany jest dla osób, które muszą dokonywać pomiarów często i są aktywne (np. w podróży, w pracy). Generalnie aparaty nadgarstkowe dedykowane są jednak raczej młodszym użytkownikom. Za bardziej dokładną metodę pomiaru ciśnienia krwi uznaje się jednak tę, przy której pomiaru dokonuje się mankietem naramiennym.
4. Całodobowe badanie holterem ciśnieniowym
Aby dokładniej zdiagnozować pacjenta, istnieje również inna nowoczesna metoda badania ciśnienia krwi - holter ciśnieniowy. Jest to całodobowy i jednocześnie automatyczny aparat, który nie popełnia błędów w pomiarze, jak w przypadku zwykłego mierzenia ciśnienia. Dzięki tej metodzie możliwe jest również wykluczenie zjawiska określanego mianem „zespołu białego fartucha” (chwilowego wzrostu ciśnienia podczas badania przez lekarza). Inną z korzyści, która płynie z tego badania, jest możliwość dokonania pomiaru ciśnienia także we śnie pacjenta, oraz wyeliminowanie możliwości wzrostu ciśnienia pod wpływem stresu, jakim reaguje pacjent na badanie.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Holter jest mocowany na pasku i pompuje powietrze do opaski na ramieniu. Chory nosi na pasku aparat, który pompuje powietrze do mankietu umieszczonego na ramieniu chorego (u praworęcznych na lewym ramieniu, u leworęcznych na prawym). O rozpoczęciu pomiaru informuje sygnał dźwiękowy. Wówczas najlepiej zatrzymać się, wyprostować rękę i zaprzestać wykonywania czynności.
Po wykonaniu pomiaru ciśnienie można wrócić do zwykłych zajęć. Pojedynczy sygnał dźwiękowy oznacza prawidłowo wykonany pomiar, zaś podwójny sygnał zgłasza, że pomiaru nie udało się zarejestrować i urządzenie po chwili zacznie pompować jeszcze raz. Po wykonaniu pomiaru można wrócić do zwykłych zajęć.
Hotler ten mierzy ciśnienie co 15 minut w ciągu dnia i co 30 minut w nocy. Badana osoba dostaje specjalny dziennik, w którym powinien zapisywać wszelkie zdarzenia oraz objawy, jakie miały miejsce podczas wykonywania pomiarów. W dzienniczku tym powinno się także notować nazwy zażywanych leków i ilość jaką ich przyjmujemy. Należy też notować ilość ucinanych w ciągu dnia drzemek, oraz godziny snu (początek snu nocnego i jego zakończenie). Dodatkowo, należy notować wszelkie czynności, które zostały wykonany np. bieg, trucht, spacer, a także emocje, które towarzyszyły pacjentowi np. zdenerwowanie, lęk, strach. Po 24 godzinach powinno się oddać urządzenie do pracowni, w której został nam założony.
Na badanie należy zgłosić się w luźnym ubraniu, bo trzeba będzie pod nim ukryć zarówno mankiet, jak i aparat zapisujący pomiary ciśnienia. W dniu badania należy zażyć wszystkie leki przyjmowane na stałe. Urządzenie rejestrujące nie jest wodoszczelne i nie może zostać zamoczone. Należy uważać, aby nie uszkodzić urządzenia.
4.1. Kiedy warto przeprowadzić badanie holterem?
Wskazania do wykonania całodobowego badania holterem ciśnieniowym:
- ocena spadku ciśnienia w nocy,
- ocena niedociśnienia,
- monitorowanie skuteczności leczenia nadciśnienia tętniczego,
- podejrzenie nadciśnienia,
- nadciśnienie ciążowe.
Nie istnieją przeciwwskazania do wykonywania badania holterem ciśnieniowym. Czasem mogą się zdarzyć sytuacje, kiedy konieczny będzie pomiar ciśnienia przez nakłucie tętnicy - metoda inwazyjna.
Warto wiedzieć, że holter ciśnieniowy nie jest wodoszczelny, stąd też powinno się uważać, aby nie zamoczyć aparatu. Podczas dobowego pomiary, należy też uważać aby nie uszkodzić tego urządzenia.
5. Normy dla ciśnienia krwi
Jak już wcześniej wspomniano, wyniki pomiaru ciśnienia krwi można zakwalifikować do kilku kategorii, i tak dla ciśnienia tętniczego krwi normy to:
- 120/80 mm Hg 120–129/80-84 mm Hg - normalne ciśnienie,
- 130–139/85-89 mg - prawidłowe wysokie ciśnienie,
- 140-159/90-99 mm Hg - lekkie nadciśnienie,
- 160-179/100-109 mm Hg - umiarkowane nadciśnienie,
- 180/110 mm Hg ostre - nadciśnienie.
Izolowane nadciśnienie skurczowe to sytuacja, kiedy jedynie ciśnienie skurczowe jest nieprawidłowe ( >140), podczas gdy ciśnienie rozkurczowe mieści się w granicach normy.
Jeśli u pacjenta wystąpią nieznaczne odchylenia od normy, nie należy się obawiać. Sytuacja powinna wydać się niepokojąca dopiero wtedy, gdy odchylenia zaczynają się pogłębiać. W takim wypadku warto udać się na konsultację do lekarza.
5.1. Normy dla dzieci i młodzieży
U najmłodszej grupy wiekowej normy ciśnienia tętniczego będą odnosić się do wieku, wysokości ciała oraz płci, normy te odczytuje się z tak zwanych siatek centylowych. U młodzieży podobnie, normy ciśnienia określa się na postawie tych samych siatek. Ogólnie u osób młodych optymalne wartości ciśnienia to 120/70 mm Hg.
5.2. Normy dla osób starszych
Wraz z wiekiem nasze ciśnienie krwi może ulegać podwyższeniu. Lekarz z pewnością będzie dążył do obniżenia go do właściwego poziomu.
- osoby do 80. roku życia - ciśnienie skurczowe powinno się obniżać do wartości 140-150 mm Hg, u osób chorych w stanie ogólnym dobrym docelowa wartość powinna być poniżej 140 mm Hg,
- osoby po 80. roku życia - ciśnienie skurczowe u chorych w stanie ogólnym dobrym powinno się obniżyć docelowo poniżej 150 mm Hg.
5.3. Normy dla cukrzyków
U osób chorych na cukrzycę, zalecane docelowo ciśnienie tętnicze powinno mieć wartości poniżej 140/85 mm Hg. Wynika to ze szczegółowych badań i analiz, które mają na celu zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym w tej grupie chorych.
5.4. Normy dla osób z przewlekłą chorobą nerek
Po wielu badania lekarze stwierdzili bezpośrednią korelację między wynikami pomiaru ciśnienia tętniczego, a rozwojem przewlekłej choroby nerek. Ochrona przed dalszym rozwojem tej choroby wymaga ścisłej kontroli ciśnienia tętniczego, które nie powinno być większe niż 140/90 mm Hg, oraz maksymalnego obniżenia białkomoczu. Dalsze obniżanie ciśnienia poniżej 130/80 mm Hg jest już dyskusyjne, zaś u pacjentów z nadciśnieniem oraz współistniejącą nefropatią z białkomoczem pozostaje w kwestii nefrologa.
6. Nadciśnienie tętnicze
Jeśli pomiary ciśnienia krwi wskazują, że cierpimy na nadciśnienie tętnicze, to powinniśmy udać się do lekarza. Dzięki rozmowie ze specjalistą oraz dodatkowym badaniom będziemy mogli dojść do przyczyny podwyższonego ciśnienia krwi.
Jakie są przyczyny nadciśnienia tętniczego? Przede wszystkim niewłaściwe odżywianie. Za dużo soli w posiłkach, spożywanie produktów wysokoprzetworzonych, duże ilości kawy i alkoholu – wszystko to sprawia, że nasze ciśnienie krwi nie spada do optymalnego poziomu.
Powodem nadciśnienia jest często:
- zła dieta,
- spożywanie dużej ilości soli,
- spożywanie produktów wysokoprzetworzonych,
- picie nadmiernej ilości kawy,
- częste picie alkoholu,
- zbyt mała aktywność fizyczna,
- stres,
- choroby serca,
- choroby nerek,
- zaburzenia hormonalne.
Nadciśnienie trzeba kontrolować, gdyż może się ono przyczyniać do poważnych schorzeń, takich jak:
- zawał serca,
- udar mózgu,
- miażdżyca,
- niewydolność nerek.
6.1. Jak poradzić sobie z nadciśnieniem?
W celu unormowania ciśnienia krwi, z pewnością pomocna okaże się odpowiednia dieta na nadciśnienie – spożywanie produktów pełnoziarnistych, chudego mięsa, ryb, olejów roślinnych, niskotłuszczowego nabiału.
Przyczyną problemów z ciśnieniem krwi jest również brak aktywności fizycznej. Jeśli każdego dnia poruszamy się samochodem bądź komunikacją miejską, większość dnia spędzamy przed komputerem, to nie powinno nas zdziwić to, że ciśnieniomierz pokaże większy wynik niż 140/90 mm Hg. Na problemy z ciśnieniem krwi pomaga pływanie, nordic walking, jazda na rowerze, bieganie.
Na podwyższenie ciśnienia krwi istotny wpływ ma również stres. Jeśli jesteśmy poddenerwowani, to wówczas w naszym organizmie zwiększa się poziom hormonów kory nadnerczy oraz adrenaliny. Przez to nasze serce szybciej bije i w konsekwencji rośnie poziom ciśnienia tętniczego krwi.
Podwyższone ciśnienie krwi może być również symptomem jakiejś choroby. Dolegliwość ta może świadczyć o schorzeniach serca, nerek czy zaburzeniach hormonalnych.
Pamiętajmy, że stwierdzenie nadciśnienia tętniczego wymaga systematycznego mierzenia ciśnienia krwi, najlepiej przez kilka dni z rzędu o różnych godzinach. Jeśli okaże się, że rzeczywiście mamy zbyt wysokie ciśnienie krwi, to nie lekceważmy tego. Nadciśnienie tętnicze może powodować udar mózgu, zawał mięśnia sercowego, niewydolność nerek, miażdżycę, retinopatię.
6.2. Leczenie nadciśnienia
Osobom cierpiącym na nadciśnienie tętnicze zwykle zaleca się, aby stosowali odpowiednią - zdrową dietę, oraz podejmowali aktywność fizyczną. Warto jest zastąpić niektóre produkty zdrowymi zamiennikami, jak np. chude mięso, produkty pełnoziarniste czy ryby.
W terapii nadciśnienia kluczowe są leki, a także prowadzenie zdrowego stylu życia, przede wszystkim poprzez codzienną aktywność fizyczną, rezygnację z używek i ograniczenie ilości spożywanej soli. Pierwsze pomiary ciśnienia krwi były przeprowadzana pod koniec XVIII wieku. Obecnie w tym celu stosuje się ciśnieniomierz i stetoskop podczas metody osłuchowej.
7. Niedociśnienie tętnicze
Zdarza się, że niektóre osoby mają za niskie ciśnienie krwi – wyniki pomiarów są mniejsze niż 100/60 mm Hg. Dolegliwość ta nazywana jest hipotonią. O zbyt niskim ciśnieniu krwi świadczą takie objawy, jak: kołatanie serca, zimne dłonie oraz stopy, bladość cery, brak energii i ciągłe zmęczenie, problemy z koncentracją, pojawianie się mroczków przed oczami.
Ponadto hipotonicy mogą narzekać na szumy w uszach, nudności oraz przyśpieszone tętno. Symptomy zbyt niskiego ciśnienia krwi najbardziej dają się we znaki jesienią. Hipotonia najczęściej występuje u dziewczynek w okresie dojrzewania oraz szczupłych młodych kobiet.
Zbyt niskie ciśnienie krwi to problem występujący o wiele rzadziej niż nadciśnienie, dotyczy około 15% populacji. Objawy zbyt niedociśnienia tętniczego to przede wszystkim:
- zimne ręce i stopy,
- bladość,
- brak energii,
- ciągłe zmęczenie,
- kołatanie serca,
- mroczki przed oczami,
- rozkojarzenie,
- osłabienie,
- obniżony nastrój.
Niedociśnienie tętnicze może mieć charakter pierwotny – wówczas przyczyna niskiego ciśnienia krwi najczęściej nie jest znana, może być ona dziedziczona. W takiej sytuacji pacjentowi można pomóc doraźnie, np. podając mu napoje energetyczne czy filiżankę kawy. Osoba mająca niskie ciśnienie krwi pierwotną musi po prostu nauczyć się z nią żyć. Znacznie bardziej niebezpieczna jest hipotonia wtórna.
Dolegliwość ta jest efektem przechodzenia innej choroby, np. chorób krążenia, niedoczynności tarczycy, odwodnienia, niedoczynności przedniego płata przysadki. Znana jest również hipotonia ortostatyczna. Jest ona efektem ubocznym stosowania leków – szczególnie tych na nadciśnienie.
7.1. Leczenie niedociśnienia
Jakie są sposoby na niskie ciśnienie krwi? Podobnie jak w przypadku nadciśnienia zalecana jest aktywność fizyczna, np. pływanie czy jazda na rowerze. Bardzo istotne przy niskim ciśnieniu krwi jest dbanie o zdrowy sen – najlepiej na wysokiej poduszce. Po przebudzeniu można wykonać sobie masaż „na sucho”, np. rękawicą frotte (pamiętajmy, by zacząć go od dłoni i stóp i stopniowo kierować się w stronę serca). W ten sposób pobudzimy krążenie w swoim organizmie. Aby unikać nagłych spadków ciśnienia krwi, dobrze jest jeść mało, ale często. Ponadto należy pić dużo wody.
Treść artykułu jest całkowicie niezależna. Znajdują się w nim linki naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój. Partner serwisu abcZdrowie.pl Sprawdź również, czym grozi zbyt niskie ciśnienie w artykle na KtoMaLek.pl, dzięki któremu szybko możesz znaleźć aptekę, posiadającą Twoje leki i je zarezerwować.
8. Podsumowanie
Nadciśnienie tętnicze jest chorobą, która dotyka sporego odsetka naszej populacji. Również znaczna część osób chorujących na nadciśnienie ma nadal mimo leczenia wartości zbyt wysokie. Niestety, wielu z nas lekceważy informację o nieprawidłowym ciśnieniu krwi. Należy pamiętać, że nieleczone nadciśnienie jest dla nas niebezpieczne, podobnie jak choroba niewyrównana. Nadciśnienie może prowadzić do groźnych dla życia powikłań. Zawsze w przypadku powtarzających się nieprawidłowych wyników należy skonsultować się z lekarzem. Ciśnienie tętnicze krwi należy mierzyć przy użyciu sprawnego (okresowo kontrolowanego) ciśnieniomierza. Należy pamiętać również o prawidłowym doborze samego aparatu i mankietu, dokonywać pomiarów o stałej porze, a także zapisywać wyniki badań, które następnie należy podczas wizyty przedstawić lekarzowi prowadzącemu leczenie nadciśnienia.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.