Rola dopaminy w rozwoju schizofrenii
Rola dopaminy w rozwoju schizofrenii była już zaznaczana wielokrotnie. W zasadzie od kiedy odkryto ten neuroprzekaźnik teorii na temat jego roli w rozwoju choroby było wiele. Wiedza na temat zmiennej ilości dopaminy ma potwierdzenie w badaniach, a także jest potwierdzona przez dane farmakologiczne.
Pomimo niezaprzeczalnych faktów, naukowcy nadal nie do końca rozumieją, jak i kiedy dochodzi do zmian stężenia dopaminy w mózgu, a także jaki ma to związek z różnorodnością objawów występujących w schizofrenii.
Jak zaznacza jedna z autorek badania, zmiany w poziomie dopaminy – co także znajduje potwierdzenie w wywiadach prowadzonych z pacjentami – mogą mieć odzwierciedlenie w zachowaniu i procesach naukowych.
Neuroobrazowanie, badania genetyczne i molekularne pozwoliły lepiej zrozumieć różnice w regionalnych stężeniach dopaminy w mózgu, a także zmiany jej stężenia w czasie rozwoju i pojawienia się pierwszych objawów choroby. Badania przeprowadzone na zwierzętach pozwoliły na pewne zrozumienie kwestii związanych z zaburzeniami stężenia dopaminy.
Dokładnie zdefiniowane różnic dotyczących czasu występowania w stężeniu dopaminy mogą przyczynić się także do rozwoju nowych technik terapeutycznych. Jak zaznacza autorka badań, już trwają analizy dotyczące działania i efektywności nowych metod leczniczych.
Chociaż już wcześniej podejrzewano, że dopamina ma związek z rozwojem schizofrenii, to najnowsze doniesienia pozwalają zrozumieć jak zaburzenia jej poziomu mogą wpływać na prezentację objawów. Poznanie nowych mechanizmów biorących udział w sygnalizacji związanej z dopaminą da również możliwość opracowania nowych leków, bowiem te które są obecnie stosowane obarczone są występowaniem nasilonych efektów ubocznych.
Patrząc ogólnie na dostępne sposoby leczenia schizofrenii, należy wspomnieć, że obejmują one farmakoterapię, jak i terapię zajęciową czy też psychoedukację. Celem leczenia jest zniesienie zaostrzeń choroby, a także zapobieganie jej nawrotom. Większość osób, które są leczone z powodu schizofrenii są dobrze kontrolowane i nie jest konieczna ich hospitalizacja.
W przypadku ostrych napadów bywa, że pacjenci tacy muszą zostać przeniesieni na pewien czas do szpitala psychiatrycznego. Stosowana farmakoterapia obejmuje przedewszystkim leki przeciwpsychotyczne, które możemy podzielić na tak zwane typowe i atypowe.
Poważne efekty uboczne nazywane są objawami pozapiramidowymi i obejmują niepokój ruchowy, parkinsonizm czy też dystonie, które objawiają się niezamierzonymi skurczami różnych grup mięśniowych. Kolejnym efektem ubocznym jest również wzrost masy ciała, przez co w czasie leczenia konieczne jest kontrolowanie BMI (ang. Body Mass Index).
Stosowane leki mogą także upośledzać fizjologiczne procesy metabolizmu. Należy również wspomnieć, że nie zawsze występują niepożądane efekty i nieraz pacjent jest leczony w pełnym komforcie.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.