Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd

Wąchanie kleju

Avatar placeholder
28.11.2022 10:05
Wąchanie kleju
Wąchanie kleju

Wąchanie kleju (ang. glue sniffing) w języku narkomanów bywa określane jako tzw. „kiranie”. Inhalowanie lotnych rozpuszczalników niesie ze sobą poważne konsekwencje zdrowotne i nieodwracalne uszkodzenia mózgu. Środki wziewne stosują najczęściej dzieci i młodzież oraz dorośli z najuboższych warstw społecznych, gdyż kleje, np. butapren, są legalne, łatwo dostępne i relatywnie tanie, zatem stanowią alternatywę dla drogich substancji odurzających, jak amfetamina czy heroina. Co wącha młodzież i jakie skutki wiążą się z inhalowaniem lotnych rozpuszczalników?

spis treści

1. Kleje narkotyczne

Odurzające środki wziewne, potocznie nazywane jako kleje, są powszechnie stosowane w każdym gospodarstwie domowym, dlatego jest do nich bardzo łatwy dostęp. Większość past, proszków czy aerozoli zawiera jakieś substancje psychoaktywne.

Najczęściej używane „kleje”, to: butapren, różnego rodzaju farby, lakiery i rozpuszczalniki, butan, węglowodory aromatyczne, benzen, toluen, ksylen, trójchlorek etylu (TRI), terpentyna, nafta, benzyna, octany alifatyczne, wywabiacze plam, środki piorące, aceton, eter winylowy, cykloheksan, nitro, zmywacze do paznokci, aerozole, dezodoranty, spraye, gaz turystyczny, freony, glikole, alkohol metylowy, azotyn amylu, podtlenek azotu i wiele innych.

Zobacz film

W Polsce głównie nadużywa się rozpuszczalnika, acetonu, toluenu i trójchloroetylenu. Najczęściej wącha się je uprzednio wylewając na szmatkę albo po prostu wdycha przez nos i usta bezpośrednio z pojemnika. Najpopularniejsza metoda inhalowania narkotyków polega na wdychaniu oparów z worka foliowego, zakładanego na głowę albo obejmującego nos i usta.

Kiedy właściwie pojawiła się „moda” na wdychanie kleju? Początki zjawiska datuje się na wiek XVIII, kiedy to na popularności zyskało odurzanie się podtlenkiem azotu. Inhalowanie eteru wiąże się również z okresem bohemy artystycznej, ale prawdziwy „boom” na lotne rozpuszczalniki zawdzięcza się hipisom w latach 60. XX wieku. Narkotyzowanie się za pomocą wąchania kleju stało się również symbolem punk rocka.

2. Skutki wąchania kleju

Wdychanie lotnych rozpuszczalników początkowo krótkotrwale działa pobudzająco na OUN, po czym pojawiają się objawy depresyjne. Efekt narkotyczny zależy od kliku czynników, np. użytego środka, dawki substancji chemicznej, czasu i metody inhalowania, wcześniejszych doświadczeń, temperatury otoczenia, obecności innych ludzi, jednoczesnego zażywania innych substancji psychoaktywnych (nikotyna, alkohol, leki, narkotyki twarde). Jak wąchanie kleju wpływa na organizm, a jak na psychikę?

KONSEKWENCJE ZDROWOTNEKONSEKWENCJE PSYCHOLOGICZNE
zaburzenia oddychania; spadek ciśnienia krwi; spowolnienie pracy serca, arytmia; uszkodzenie narządów miąższowych – wątroby, nerek, trzustki; utrata przytomności, śpiączka, a nawet zgon; patologie ciąży i uszkodzenia płodu; aberracje chromosomalne; uszkodzenia dróg oddechowych i błon śluzowych jamy nosowo-gardłowej; spadek wagi, trwałe pragnienie picia; krwawienia z nosa; zaczerwienienie spojówek, łzawienie; owrzodzenia ust i nosa; mdłości, wymioty, biegunka, bóle brzucha; szerokie źrenice; ostre reakcje alergiczne, skurcz krtani; polineuropatia obwodowa, parkinsonizm; drżenie mięśni, drgawki; oczopląs; bóle głowy; zaburzenia koordynacji ruchowej; niedotlenienie i zmiany atroficzne mózgu; obumieranie neuronów; kaszel, ślinotok; bladość powłok skórnych; uszkodzenia nerwu wzrokowego; uszkodzenie szpiku kostnego, agranulocytoza, niedokrwistośćpogorszenie pamięci; dysfunkcje intelektualne; apatia, depresja, otępienie emocjonalne; zaburzenia myślenia; stany lękowe, niepokój; myśli samobójcze; zaburzenia świadomości, majaczenie; euforia, oszołomienie, odprężenie; myśli wielkościowe; omamy i urojenia; dzwonienie w uszach; nadwrażliwość na światło; podwójne widzenie; poczucie zmęczenia; dyzartria, spowolnienie mowy; drażliwość, agresja, autoagresja; zaburzenia snu, bezsenność; zaburzenia percepcji, dezorientacja w przestrzeni, utrata poczucia odległości; fantazjowanie, gonitwa myśli; zespół otępienny; poczucie omnipotencji; bezkrytycyzm, zachowania bezmyślne i ryzykowne; derealizacja, depersonalizacja; dziwaczność i absurdalność zachowań; utrata kontroli nad sobą

Długotrwałe wdychanie lotnych rozpuszczalników powoduje uzależnienie psychiczne, fizyczne oraz zjawisko tolerancji – przymus zwiększania dawki narkotyków dla otrzymania takich samych efektów jak na początku inhalowania. W wyniku odstawienia klejów pojawiają się objawy abstynencyjne, np. drażliwość, niepokój, przygnębienie, zaburzenia snu, mdłości i drżenie mięśni.

Dlaczego wąchanie kleju jest tak bardzo niebezpieczne? Oprócz powyższego katalogu konsekwencji, odurzające środki wziewne uszkadzają barierę krew-mózg. Wdychane opary dostają się bezpośrednio do krwi, a następnie poprzez płuca i receptor węchowy do ośrodków korowych oraz do wątroby.

Metabolity wdychanych narkotyków są niemal natychmiast absorbowane przez centralny układ nerwowy, dając szereg objawów podobnych do chorób psychicznych oraz degradując narządy wewnętrzne człowieka. Jak widać „kiranie” nie jest tylko niewinną zabawą. Wąchanie kleju niesie ze sobą nieodwracalne skutki dla mózgu, a nierzadko prowadzi do ostrych zatruć i śmierci.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Następny artykuł: Klasyfikacja narkotyków
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze