Sen z otwartymi oczami
Czy sen z otwartymi oczami jest możliwy? Jak w ogóle spać, mając otwarte powieki? Na wielu forach internetowych ludzie dopytują, czy spanie z otwartymi oczami jest efektywne i czy to nie jest przypadkiem jakiś mit.
Badania dowodzą, że sen z otwartymi oczami to nie żadna mistyfikacja. Wbrew obiegowym opiniom, np. specjalistów od świadomego snu, nie można nauczyć się spania z otwartymi oczami. Sen z otwartymi oczami nie wygląda też tak, jak większość osób sobie to wyobraża. Zazwyczaj ludzie nie śpią z maksymalnie otwartymi powiekami – są one lekko opadnięte, odsłaniając białko oka.
1. Badania nad snem z otwartymi oczami
Nad snem z otwartymi oczami przeprowadzono kilka badań. Jedno z nich jest autorstwa brytyjskiego psychiatry Iana Oswalda, który chciał się dowiedzieć, czy spanie przy otwartych powiekach jest w ogóle możliwe. Do eksperymentu zgłaszali się ochotnicy, którym zaklejano powieki w taki sposób, by nie opadły. Do nóg przyklejano elektrody, przez które wysyłano delikatny prąd elektryczny i dodatkowo puszczano głośną muzykę oraz kierowano jasne światło w kierunku ich oczu. Osoby badane przyznały, że był to ich najcięższy w życiu sen, ale udowodniono jednocześnie, że mimo „przeszkód” udało im się zasnąć. Każdy z badanych spał nieprzerwanie około dwunastu minut. Jak Ian Oswald wytłumaczył wyniki swoich badań? Specjalista twierdzi, że ludzie mogą spać z otwartymi oczami, gdyż mózg zostaje wprowadzony w stałą określoną częstotliwość fal mózgowych. Wyniki przeprowadzonych badań tłumaczyłyby też, dlaczego kierowcy są w stanie zasnąć za kierownicą, jadąc nawet po najbardziej nierównej drodze.
Spanie z otwartymi oczami nurtuje też wielu lekarzy-neurologów. Okazuje się, że wiele niemowląt i dzieci śpi, mając lekko uchylone powieki. Staje się to oczywiście powodem do niepokoju niejednej mamy. Specjaliści jednak uważają, że nie ma co panikować. W mózgu niemowląt zachodzi bowiem mnóstwo procesów, służących doskonaleniu połączeń neuronalnych – tworzą się nowe szlaki nerwowe, postępuje mielinizacja włókien i synchronizacja fal mózgowych. To wszystko może wpływać na fakt, że maluszki podczas snu mają otwarte oczka. Kiedy jednak w czasie porodu były jakieś problemy, dziecko często choruje albo przejawia dziwne zachowania, np. tiki nerwowe, warto skonsultować się z neurologiem, który po przebadaniu malucha i wykonaniu przezciemiączkowego USG główki, wyjaśni wszelkie wątpliwości. Nie wolno jednak z góry zakładać, że sen z otwartymi oczami to przejaw jakichś zaburzeń neurologicznych. Czasami jest wszystko w porządku, a człowiek śpi i wysypia się, mając otwarte powieki.
2. Zaburzenia snu
Czasami ludzie przypisują sen z otwartymi oczami, szczególnie w odniesieniu do nastolatków, zażyciu substancji psychoaktywnych. Owszem, narkotyki przyczyniają się do różnych dziwnych zachowań po ich spożyciu, ale nie indukują snu z otwartymi oczami. Sen z otwartymi powiekami można zaliczyć do grupy parasomnii, które najczęściej dotyczą dzieci. Do zaburzeń snu w postaci parasomnii zalicza się również między innymi: mimowolne moczenie nocne, lęki i koszmary nocne oraz somnambulizm, czyli lunatyzm. W miarę dorastania parasomnie powinny ustępować. Podobnie jest w przypadku snu z otwartymi powiekami. Jako niemowlę czy dziecko mogliśmy spać, mając otwarte powieki, ale w miarę dojrzewania układu nerwowego wszystko się normuje i zasypiamy normalnie, czyli przy zamkniętych powiekach. Sen z otwartymi powiekami może wiązać się też z zaburzeniami wzbudzania, tzn. osoba znajduje się w stanie pośrednim między snem a czuwaniem. Niektórzy wiążą sen z otwartymi oczami z sennowłóctwem, podczas którego osoba w czasie epizodów aktywności ruchowej (np. chodzenia po mieszkaniu) ma otwarte oczy. Do tej pory jednak sen z otwartymi oczami pozostaje zagadką.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.