Jak uniknąć nadmiaru czynników stresujących?
Fragment książki pt.: „Uwolnij się od stresu”
W obecnych czasach niezliczona ilość ludzi jest zalewana morzem czynników stresujących. Są wśród nich takie, na które nie mamy wpływu, a więc nie możemy sprawować nad nimi kontroli, ale mnóstwo stresorów tworzymy sami i na te możemy wpływać. Każdy z nas dysponuje ogromnymi możliwościami kontrolowania najistotniejszych czynników wywołujących stres:
- Możemy kontrolować własne myśli.
- Możemy kontrolować własną sytuację społeczną i charakter relacji z innymi ludźmi.
- Możemy w pewnym zakresie kontrolować stopień zagrożenia związany z przebywaniem w chemicznie skażonym środowisku.
Dr Albert Ellis, znany psycholog i twórca terapii racjonalno-emotywnej, powiedział: „Najlepsze lata twego życia to te, w których już wiesz, że twoje problemy to twoje dzieło. Nie obwiniasz za nie matki, ekologii czy prezydenta. Rozumiesz, że sam decydujesz o swoim przeznaczeniu”.
Zaakceptowanie prawdy o tym, że mamy wpływ na znaczną część swego życia, jest często pierwszym krokiem w kierunku zredukowania stresu w życiu.
1. Kontrolowanie własnych myśli
Każdy z nas może zmienić własny sposób myślenia. Możesz odrzucić dotychczasowe wzorce myślenia i przyjąć nowe. Możesz zmienić postrzeganie przez siebie rzeczywistości i swoje reakcje. Znajdując się w stresującej sytuacji, będziesz wtedy jak człowiek na desce surfingowej płynący na fali, która niesie go w kierunku plaży, a nie jak pływak, który zmaga się z przypływem – próbuje dopłynąć do plaży, ale fale wciągają go w głąb morza.
Oto przykład. Atak terrorystów na Stany Zjednoczone 11 września 2001 roku spowodował pojawienie się nowych czynników stresujących. Ludzie czują się zagrożeni terroryzmem, zwłaszcza mieszkańcy dużych miast lub okolic położonych blisko obiektów nuklearnych. Inni boją się zamachów terrorystycznych z użyciem broni chemicznej lub biologicznej. Zagrożenie terroryzmem spowodowało dokładniejszą kontrolę na lotniskach, co wydłużyło czas oczekiwania na odlot, oraz wprowadzenie nowych przepisów porządkowych i rozmaitych restrykcji w budynkach publicznych i szkołach.
Jednak nasza reakcja na terroryzm zależy od tego, co na jego temat myślimy. U człowieka może powstać poczucie ogólnej utraty bezpieczeństwa lub poczucie szczególnie zwiększonego zagrożenia. Oba mogą wypływać z rzeczywistego stanu rzeczy lub nie mieć z nim żadnego związku. Zależy to przede wszystkim od tego, co człowiek myśli i czuje. Długie oczekiwanie w kolejce na lotnisku może stanowić drobną niedogodność dla jednego, drugi nie będzie chciał przed odlotem tracić czasu na narzuconą względami bezpieczeństwa surowszą procedurę odprawy pasażerów i uzna to za wywieranie na nim presji, trzeci potraktuje to jako okazję do rozmowy z nowo poznanymi ludźmi, czwartego zaś ogarnie ogromny strach. Poziom stresuspowodowanego przez jedną i tę samą kolejkę na lotnisku zależy od tego, jak człowiek postrzega sytuację i co o niej myśli.
2. Kontrolowanie własnej sytuacji społecznej i środowiska, w którym się żyje
Mamy znaczne możliwości tworzenia własnego świata. Większość z nas może wybrać, gdzie i jak będzie żyć – reguły postępowania, plany do zrealizowania, podjęte zobowiązania, dom i sąsiedztwo bliskich sobie ludzi. Możemy sami zdecydować, jak silny jest nasz związek z innymi ludźmi i jaka będzie nasza reakcja na to, co inni wokół nas mówią i robią. Generalnie nie mamy jednak możliwości wyboru ludzi, z którymi będziemy pracować. Wyniki jednego z badań naukowych pozwoliły wyciągnąć wniosek, że we współczesnym społeczeństwie głównym czynnikiem stresu u ludzi dorosłych jest miejsce pracy. Około 60% nieobecności w pracy ma związek ze stresem.
3. Ile kontroli?
Jeśli zadasz mi pytanie: „Ile stresu mogę wyeliminować z mego życia dzięki czynnikom, nad którymi mam kontrolę?”, odpowiedź brzmi – dużo!
Stres emocjonalny i umysłowy powoduje taką samą hormonalną reakcję w organizmie jak stres fizyczny, chemiczny i termiczny. Człowiek, który jest w stanie zmniejszyć stres emocjonalny i umysłowy, może obniżyć ryzyko rozwoju choroby, która zabija. Ci, którzy sobie z tym nie radzą, chorują. Przeczytaj uważnie przedstawione poniżej dane:
Długoletnie badania przeprowadzone przez dra Hansa Eysencka i jego współpracowników z Uniwersytetu Londyńskiego wykazały, że przewlekły niekontrolowany stres emocjonalny i umysłowy wiązał się z 6-krotnie większym prawdopodobieństwem wywołania raka i choroby serca niż palenie papierosów, wysoki poziom cholesterolu i nadciśnienie tętnicze krwi. Badacze wyciągnęli wnioski, które są oczywiste dla każdej rozsądnej osoby: pokonywanie stresu jest dużo prostszym zadaniem niż pokonywanie raka lub choroby serca!
Wyniki badań przeprowadzonych w Klinice Mayo na pacjentach z chorobą serca wskazały, że stres psychologiczny był najsilniejszym czynnikiem wywołującym tę chorobę.
Badania prowadzone przez 10 lat wykazały, że u pacjentów, którzy nie potrafili efektywnie radzić sobie ze stresem, współczynnik umieralności był o 40% większy niż u pacjentów nie stresujących się.
W badaniach nad grupą pacjentów z chorobami serca, którzy wzięli udział w treningu radzenia sobie ze stresem, zaobserwowano zmniejszenie o 74% problemów kardiologicznych – włącznie ze wszczepianiem bypasów, zawałem serca i śmiercią z powodu choroby serca.
Fragment książki pt.: „Uwolnij się od stresu”
Autor: dr Don Colbert
Wydawca: Vocatio
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.