Problemy w przedszkolu - jak rozmawiać z córką?

Witam! Jestem mamą dziewczynki, która za kilka miesięcy skończy 6 lat. Do przedszkola uczęszcza już drugi rok. Dotychczas była bardzo grzeczna w przedszkolu, bardzo się udzielała, odpowiadała chętnie na pytania. Panie mówiły, że jest jednym z bystrzejszych dzieci. Aż tu nagle, na zebraniu rodziców dowiadujemy się, że nasza córka nie chce w ogóle pracować tak jak inne dzieci, ucząc się literek czy rysując szlaczki w specjalnie po to zakupionych ćwiczeniach. Niechętnie odpowiada na pytania, nie chce brać udziału w żadnych konkursach itp. Najchętniej bawiłaby się tylko z młodszymi dziećmi, które jeszcze się nie uczą. Na pytanie czy ma w domu jakieś książeczki do ćwiczeń odpowiedziała, że nie ma niczego takiego. Mało tego - ma tylko jednego konika i nim się bawi! Jesteśmy z mężem w ogromnym szoku. Mała w domu jest zupełnie inna! Nie wiem skąd do głowy przychodzą jej takie kłamstwa! W domu chętnie ćwiczy pisanie literek, uwielbia kiedy kupujemy jej różnego rodzaju wydawnictwa dla dzieci z ćwiczeniami przeznaczonymi dla jej przedziału wiekowego. Nie muszę chyba wspominać, że zabawek w naszym domu też nie brakuje....Mało tego - właśnie czekamy na ogłoszenie wyników konkursu plastycznego w jednym z magazynów dla dzieci, w którym córka wzięła udział z własnej inicjatywy! A konkursy organizowane w przedszkolu zupełnie jej nie interesują.

Mam ogromy żal do pań wychowawczyń, że dopiero na zebraniu powiedziały nam o problemach córki. Przecież znają ją już długo i wiedzą, że wcześniej była zupełnie innym dzieckiem. Nie mam pojęcia co tak mogło na nią wpłynąć. Ma młodszą 3-letnią siostrzyczkę, z którą bardzo się kochają. Jesteśmy naprawdę szczęśliwą rodziną, między mną i mężem nie ma żadnych konfliktów. Jeśli sytuacja w przedszkolu w ciągu najbliższych tygodni nie ulegnie poprawie, prawdopodobnie udamy się z córką do poradni pedagogiczno-psychologicznej po pomoc, teraz jednak proszę o radę jak w ogóle z nią rozmawiać o tej sytuacji. To naprawdę bystra, mądra i ciekawa świata dziewczynka i bardzo chcemy jej pomóc w tej trudnej sytuacji. Pozdrawiam

KOBIETA ponad rok temu

Rozwój osobisty Psychologia Komunikacja

Czy warto przesuwać horyzont?

Mgr Aurelia Grzmot-Bilska Pedagog, Bydgoszcz

69 poziom zaufania

Witam serdecznie.

Dobrze, że jesteście Państwo umówieni do poradni, ponieważ dowiecie się, jak przebiega rozwój dziecka w tym wieku, co jest wpisane w ten rozwój, a co już niepokoi. Córka jest w wieku, który może przypominać zachowanie 2,5-latka. Dziecko podlega dość gwałtownym emocjom i jest rozdzierane przez skarajności: raz kocha mocno, raz nienawidzi. Bardzo trudno dokonuje wyborów, najlepiej nie robiłoby tego wogóle tylko zabrało obie lub wiecej rzeczy. Rola mamy przestaje być już ważna, to dziecko chce, mimo że nie ma jeszcze takiej gotowości, być najważniejsze i decydować o wszystkim. Mogą w tym czasie zdażać się drobne kradzieże uwarunkowane tym, że "moje" jest dla dziecka bardzo ważne, a "twoje" już niejest tak istotne. Dzieci mogą mieć trudność z przyznaniem się do winy, a pytane wprost potrafią zaprzeć się i nie odpowiadać na pytania i najlepiej wówczas stosować fortele lub podchwytliwe pytania, aby dowiedzieć się prawdy.
Być moze zachowanie córeczki wynika z rozwoju i tu wskazana jest obserwacja malucha i kontrolowanie i korygowanie zachowań.

Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

czasami dzieci chcą na siebie zwrócić uwagę, w zupełnie inny sposób niż jest normalnie, Jednak w tym przypadku, biorąc pod uwagę to, że dziewczynka jest mądra i przebiegła, w związku z tym, że ma w domu wszystko to, czego dzieci uczą się i oczekują w przedszkolu, robi to, czego potrzebuje dziecko - bawi się.
Diagnoza w Poradni Psychologiczo - Pedagogicznej, przyda się Państwu do potwierdzenia zdolności i umiejętności dziewczynki, na podstawie, której można prosić o wystawienie opinii do szkoły, prawdopodobnie, w szkole dziecko będzie funkcjonować normalnie, jeśli zadania do wykonania będą interesujące, będzie nowa Pani, może to wpłynie na zaangażowanie się dziecka.
Zalecałabym konsultację u psychologa/psychoterapeuty dziecięcego, prywatnie.

Pozdrawiam serdecznie