Zaburzenia w zachowaniu u 18-latka

Mój 18 letni syn od ok. miesiąca ma zaburzenia w zachowaniu. Opuścił się w nauce, jest chorobliwie zazdrosny o swoją dziewczynę. Reaguje nerwowo, rzuca telefonem. Twierdzi, że jest zerem, że skończy ze sobą, że jest ciężarem dla nas-rodziców. w poniedziałek nie chciał wejść do szkoły, bał się kartkówki. Nie chce z nami rozmawiać, chyba nas okłamuje- np.w sprawie korepetycji, nie wiemy czy na prawdę chodzi. Odmawia pójścia do psychologa lub psychiatry.Czy to może być depresja.

MĘŻCZYZNA, 18 LAT ponad rok temu

Depresja Terapia rodzinna Zaburzenia zachowania Psychologia Zazdrość w związku

Rokowanie w depresji

Mgr Agnieszka Naruszewicz Psycholog, Gdańsk

39 poziom zaufania

Wtam, Państwa, na pewno się Państwo denerwują zachowaniem syna, niepokoją, co może ono oznaczać, tym bardzej, że trudno się z nim porozumieć. Czy wczesniej umieli Państwo z nim rozmawiać? Bo jeśli nie, to trudno oczekiwać, że teraz w trudnym dla Niego momencie będzie on chętny do kontaktu. Na pewno jest coś, co go wytrąca z równowagi, z czym sobie nie radzi. Może to pierwsze kontakty seksualne , może wyśmiewanie się rówieśników, porównywanie z innymi, może czuje, ze nie nadąża za poziomem szkolnym - jest wiele możliwych opcji. Można spróbować zapytać syna, czy sam zauważył, że się inaczej, dziwnie zachowuje ostatnio. Że chcielibyście go Państwo zrozumieć, zapytać czy może o tym porozmawiać, czy jest ktoś z kim jest bliżej i mógłby go wysłuchać. Bez nerwów, podnoszenia głosu, z daniem synowi prawa do odmowy. Taka postawa , kiedy dają Państwo sygnał, że jesteście dla niego, ale nie nalegacie, jeśli tego nie chce, może spowodowac przełom. Trzymam za Państwa kciuki.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog, Chorzów

84 poziom zaufania

Podobne objawy mogą wskazywać na depresje lub poważny kryzys. Zachęcałabym do podjęcia jak najszybszej konsultacji psychologicznej i/lub psychiatrycznej.

Dr Daniel Melerowicz Psychologia, Katowice

78 poziom zaufania

Dzień dobry, wiele zależy od tego jak wcześniej zachowywał się państwa syn, czy dotychczas mieliście z nim bliski kontakt. Czy zmiana nastąpiła nagle? To bardzo trudny wiek dla każdego młodego człowieka. Myślę, że warto przede wszystkim z nim rozmawiać, okazywać mu zainteresowanie i wsparcie, zapewniać, że może na państwa liczyć ale też rozliczać z jego obowiązków. Ważne, żeby syn wiedział, że może się do państwa zwrócić jeżeli się na taka pomoc zdecyduje. Trudno odpowiedzieć czy jest to depresja w sensie klinicznym, w tym wieku zmiany nastroju pojawiają się stosunkowo często i mogą mieć charakter naturalnych kryzysów rozwojowych (np. relacje z dziewczyną). Oczywiście warto synowi powiedzieć, że może liczyć na pomoc specjalisty. Pozdrawiam.