Jest chyba jeszcze za wcześnie na tak drastyczne kroki. Dziecko w tym wieku często wydaje się bardziej nieporadne niż jeszcze rok wcześniej wzbudzając niepokój rodzica tym lekkim uwstecznieniem. Dzięki temu uzyskuje potrzebną mu w tym wieku uwagę i kontakt fizyczny. Proszę dać jej trochę czasu i trzymać za rękę kiedy o to poprosi a nie tylko gdy grozi jej fizyczne niebezpieczeństwo upadku ze schodów.
Dzień dobry!
Warto rozmawiać z córką o tym, czego się boi, co sobie wyobraża, z czym kojarzy jej się schodzenie ze schodów itp.
Istotne, czy jest to jedyne, przed czym córka czuje strach, jak radzi sobie w innych sytuacjach itp.
Nie wspomina Pani, od jak dawna oraz jak często powtarza się taka sytuacja.
Zachęcam przede wszystkim do rozmów, wspierania, wspólnych zabaw i układania bajek dot. tego, czego obawia się córka - ich zadaniem ma być zarówno lepsze zrozumienie strachu dziecka, ale też ukojenie go, uspokojenie, wyjaśnienie mu sytuacji.
Być może na chwilę obecną, dzięki takim Pani/ Państwa działaniom konsultacja psychologiczna nie będzie konieczna.
W razie dalszych wątpliwości, proszę zgłosić się do psychologa rodzinnego/ specjalizującego się w pracy z dziećmi i rodzicami. Skierowanie nie jest konieczne.
Pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Początki leczenia dzieci z autyzmem Przed rodzica
Dzieci je uwielbiają. Wiedzą o tym organizatorzy i
Komunikacja z naszymi dziećmi nie zawsze należy do
