Trudno jest pomóc, jeżeli mąż nie widzi problemu, gdyż tylko on może podjąć decyzję o leczeniu. Pomoc specjalisty jest raczej koniecznością. Pani ze swej strony powinna udać się do ośrodka profilaktyki i leczenia uzależnień, aby porozmawiać z osobą kompetentną o swojej sytuacji. Może Pani nie mieć wpływu na decyzję męża, lecz ma Pani wpływ na swoje życie. Warto więc skorzystać z profesjonalnej pomocy w tym zakresie.
Witam Panią, obawiam się, że w żaden sposób nie będzie mogła Pani pomóc mężowi, jeśli z jego strony nie będzie woli do zmiany; podobnie terapeuta będzie w takiej sytuacji bezsilny.
To co może Pani zrobić, to nakłaniać do tego, by zgłosił się do terapeuty uzależnień. Jeśli w dalszym ciągu będzie zamknięty na Pani prośby, może Pani postawić mu zdecydowane granice - także taką, o jakiej Pani wspomniała w swoim poście - poinformować o swojej wyprowadzce, czy nawet rozstaniu.
Natomiast uleganie szantażom, manipulacjom męża, obciążającym Pani sumienie za ew. jego decyzję o samobójstwie, jest dla Pani autodestrukcyjne. Mówiąc tak do Pani mąż chce od siebie uzależnić i mieć nad Panią kontrolę.
Niestety, w przypadku osób uzależnionych, często dopiero sięgnięcie tzw. dna, jest punktem zwrotnym w życiu uzależnionego - chory przyznaje, że jest uzależniony i decyduje się na leczenie. Choć może wydawać się to dla Pani b. trudne, a nawet "okrutne", to dopiero kategoryczne zabronienie picia z podaniem konsekwencji, z jakimi uzależniony może się z Pani strony spotkać, może dopiero pobudzić go do autorefleksji i podjęcia oczekiwanych przez Panią zmian.
Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
