Dieta po hemikolektomii prawostronnej

Tata 23.03.miał hemikolektomię prawostronną (rak gruczołowy kątnicy).30.03.wyszedł ze szpitala, jest na diecie lekkostrawnej.Ogólnie wszystko w porządku,brak przerzutów,onkolog jest dobrej myśli.Martwi mnie,że Tata nie wychodzi z domu.Nawet do ogródka czy po przysłowiowe bułki do sklepu,siedzi tylko przed telewizorem.To nie depresja,normalnie się z nim rozmawia,znajomi jak go odwiedzają,zachowuje się normalnie,jest pozytywnie nastawiony.Boję się,że bardzo osłabnie.Ile dni trwa powrót do zdrowia?

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Depresja Dieta lekkostrawna Choroby nowotworowe Hemikolektomie Dietetyka

Wpływ diety na wygląd skóry

Czy dieta ma istotny wpływ na wygląd naszej skóry? co nam pomaga, a co szkodzi? Dowiesz się tego z naszego filmiku. Zapoznaj się z wypowiedzią eksperta na ten temat.

Dr n. med. Aneta Kościołek Dietetyka

82 poziom zaufania

Dzień dobry,

Bardziej wskazana jest konsultacja z psychologiem.
Mniejsza aktywność fizyczna osłabia napięcie mięśniowe, prowadząc do ich zaników.

im dłużej tata będzie zwlekał tym będzie trudniej.

Proszę szczerze porozmawiać z tatą i opisać mu powikłania, które mogą nastąpić.

Pozdrawiam,
Aneta Kościołek

Ewa Kozłowska Dietetyka, Warszawa

82 poziom zaufania

Być może Pani Tacie dolega jeszcze ból pooperacyjny lub boi się zasłabnąć np przed sklepem. Proszę zapytać lekarzy jaka ćwiczenia są zalecane i wspólnie wykonywać - to poprawi kondycję i wzmocni pewność siebie. Pozdrawiam

dietetyk, zielarz, fitoterapeuta Monika Bigoś Dietetyka, Kraków

72 poziom zaufania

Witam. Proponuje porozmawiać z tata, jak się czuje po przebytych zabiegach, ale nie tylko fizycznie, ale w głównej mierze psychicznie. Rak czy jakakolwiek choroba to bardzo duży stres dla organizmu, pojawiają się pytania dlaczego ja? Pacjent fizycznie wraca do normy, ale obciążenie psychiczne jest nadal duże, warto dużo dużo rozmawiać, żeby tata jak najszybciej wrócił do codziennych zajęć, nie wyręczać go (oczywiście w granicach rozsądku), żeby sam "koło siebie zrobił", musi wiedzieć, że choroba jest, ale trzeba z nią żyć i nadal być samodzielnym i się nie poddawać.