Ma Pani dużo lęku wokół wspołżycia i wiele pytań, na które najlepiej odpowiedzieć sobie z pomocą specjalisty psychoterapeuty lub seksuologa.
Dzień dobry.
Z Pani opisu można wysnuć kilka zagadnień, nad którymi można byłoby się zastanowić.
Pierwsze - to Pani strach i obrzydzenie przed seksem, które może wynikać np. ze szczególnego sposobu wychowania i podejścia do "tych" spraw.
Drugie - to myślenie o inicjacji i pociąg do płci przeciwnej, który wskazywałby na Pani biologiczną gotowość do współżycia.
Trzecie - to pytania, które wskazywałyby na Pani absolutną wręcz niewiedzę na temat seksualności - być wynikającą z zasygnalizowanego wcześniej sposobu wychowania.
Czwarte - to dylemat związany z reakcją rodziców (!) w związku z utratą przez Panią dziewictwa.
Wydaje się, że każde z powyższych zagadnień wymagałoby konsultacji z psychologiem, a najlepiej seksuologiem, z którym mogłaby Pani określić między innymi Pani dojrzałość (nie tylko psychoseksualną), rzeczywistą gotowość do seksu oraz pomogłaby odnaleźć odpowiedzi na zadane pytania.
Na koniec uwaga, że zanim nie rozstrzygnie Pani powyższych rozterek, nie warto podejmować "praktyki", która, wobec sygnalizowanej niewiedzy, skończyć się może nie tylko traumatycznymi przeżyciami związanym z "pierwszym razem" ale skutkować może niekoniecznie upragnioną ciążą.
Pozdrawiam.
Zastanawianie się "co powiedzą rodzice" na fakt rozpoczęcia życia seksualnego jest w tym wypadku znakiem, iż raczej nie jest Pani wystarczająco dojrzała emocjonalnie, aby to życie seksualne rozpocząć. Dodatkowo pytanie to wskazuje na przyczynę Pani lęku i obrzydzenia przed seksem. Być może (tego nie wiem, gdyż nie pojawiło się to w Pani krótkim opisie. Jedynie mogę przypuszczać) w procesie Pani wychowania rodzice wzbudzili w Pani tenże wstręt przed seksualnością i seksem w ogóle, a teraz trudno jest Pani sprzeciwić się temu, co było dla Pani dotychczas jedynym faktem. Budzące się impulsy seksualne (które sa naturalne dla każdego) próbuje Pani zatem wyciszyć i się ich pozbyć.
Proponuję podjęcie spotkań z psychologiem,bądź psychologiem-seksuologiem. Specjalista powinien pomóc Pani w ułożeniu swojego "planu" na życie seksualne w sposób racjonalny i zdrowy, pozbawiony lęku, czy wstrętu. POzdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Wydawałoby się, że w skrajnie liberalnym pod wzglę
Wizyty u seksuologa przestają być tematem tabu. Za
Podstawowy podział orientacji seksualnych uwzględn
