Dzień dobry,
Proszę udać się na konsultacje do psychoterapeuty, który wyłącznie w kontakcie OSOBISTYM może określić jakiej formy pomocy Pani potrzebuje - pomoc psych. czy może psychoterapia, a jeśli tak to jaka ?
Dzień dobry.
Pani przekonanie, że nie może Pani żyć jak osoba dorosła, mieszkając wspólnie z rodzicami, jest błędne. Z jakiegoś powodu jednak, pomimo 31, lat nie przecięła Pani psychicznej pępowiny, łączącej Panią z nimi. Możliwe też, że to rodzice Pani, traktując Panią wciąż jak swoje dziecko, nie chcą tej symbolicznej pępowiny przeciąć, a Pani przyjmuje ich reguły.
Tak czy inaczej - problem własnej autonomii i dorosłości może Pani przepracować podczas terapii psychologicznej, do której namawiam.
Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Toksyczni rodzice to ciągle temat tabu. W społecze
Opór w psychoterapii może mieć różne oblicza. Świa
Parentyfikacja to sytuacja, kiedy dziecko przyjmuj
