Czy jest możliwe wyleczenie z depresji bez leków?

Witam:) Mam 18 lat i mam stwierdzoną depresję. Byłam u psychiatry,który przepisał mi lek Asentra.Biorę go od dwóch miesięcy lecz ostatnio zapomniałam o lekach przez 3 dni.Wzięłam moją dawkę,czyli dwie tabletki( tak jak kazał mi psychiatra) i po półtorej godzinie zaczęłam odczuwać bardzo dziwny pot, zaczęło bić mocno serce i nie mogłam oddychać.Mialam atak paniki i ogromne źrenice. Przez to, totalnie odstawiłam te leki i mam zawroty głowy , ciągle chce mi się płakać , jestem przybita i chciałam się dowiedzieć ile to będzie trwać ? Czy jest możliwe wyleczenie z depresji bez leków ? Czy nic groźnego mi się nie stanie po odstawieniu tych leków ? Ostatnio miałam bardzo silny bol głowy , wymioty , zawroty itp i ze strachu wezwałam karetkę. Wiem,że powinnam odstawić leki stopniowo,ale przez atak paniki i te wszystkie objawy boję się wziąć jakiegokolwiek leku teraz, nawet przeciwbólowego.

KOBIETA, 18 LAT 10 miesięcy temu

Ból głowy Depresja Wymioty Zawroty głowy Ataki paniki Interna Psychiatria Leki przeciwbólowe Serce

Badania krwi - potas

Potas jest głównym elektrolitem wnętrza komórkowego w ludzkim organizmie. Jego największe stężenie znajduje się w mięśniach szkieletowych i jest niezbędnym składnikiem do utrzymywania stałych warunków wewnątrz organizmu.

Lek. Krystyn Czerniejewski Psychiatria, Oświęcim

70 poziom zaufania

Tak, jest to możliwe, ale nie u każdego i nie każdej. Lepiej jednak stosować leki. Przerwanie leczenia jest niewskazane i może dawać takie objawy jak u Pani. Zastanawiam się nd tym, jak doszło do tego, że "zapomniała" Pani leków? Może nie bardzo Pani wierzyła w to rozpoznanie? Może nie dowierza Pani lekarzowi? W zaburzeniach nastroju i w ich leczeniu ważną rolę odgrywa nieświadomość. Dlatego proponuję autorefleksyjne przeanalizowanie i samych objawów i okoliczności ich wystąpienia. Młodość przynosi wiele przeżyć i wydarzeń, które mogą przyczynić się do powstania depresji. Choć nie zawsze pojawia się ona natychmiast po traumatycznych przeżyciach. I same przeżycia nie są odbierane jak bardzo traumatyczne.

Czy przypomina sobie Pani z przeszłości takie objawy, które teraz spowodowały postawienie takiej diagnozy? Co Pani wówczas robiła? Czy ma pani w swym otoczeniu kogoś, do kogo może się zwrócić w trudnych sprawach? Jak sama sobie Pani radzi gdy jest jej ciężko.

Proponuję wrócić do leków w porozumieniu z lekarzem leczącym i zwrócić się do psychologa/psychoterapeuty po poradę.