Jak leczyć chorobę dwubiegunową?

Mam 24 lata. Od czterech miesięcy leczę się psychiatrycznie, jestem obserwowana w kierunku choroby dwubiegunowej. Staram się o stopień niepełnosprawności, niedługo mam komisję, ale kompletnie nie wiem, co mogę tam powiedzieć. Biorę kwas walproinowy, od którego przytyłam, czuję wszystkie emocje na raz i coraz bardziej przestaje mi zależeć na życiu. Bez leków nasennych nie mogę spać. Ostatnio przepiłam i rozdałam ostatnie pieniądze, jakie miałam w portfelu... Wyżywam się przez to na moim mężu, chociaż nie mam zamiaru go ranić i przez to coraz bardziej nienawidzę samej siebie. Nie mogę się skupić, nie pracuję, nawet nie mogę się czasami zebrać do wejścia do wanny. Najgorsze jest jednak ciągłe poczucie wstydu. Czy mogę to wszystko powiedzieć na komisji? Czy mój wniosek o stopień niepełnosprawności jest zasadny? I czy moje życie będzie już tak zawsze wyglądać?

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Psychologia Emocje

Miłość od pierwszego wejrzenia częściej przytrafia się mężczyznom

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,
wymagane jest kompleksowe leczenie, farmakologiczne i psychoterapeutyczne, w tym celu mogą być zastosowane świadczenia rehabilitacyjne jako wsparcie jako wsparcie.
Pozdrawiam serdecznie

mgr Agnieszka Sulik Psychologia, Warszawa

36 poziom zaufania

Witam,
podczas komisji może Pani opowiedzieć o swoim samopoczuciu. Zapewne lekarz orzecznik będzie zadawał pytania dotyczące choroby, objawów, leczenia i samopoczucia. Dodatkowo oczywiście przeanalizuje Pani dokumentację medyczną. Najważniejsze jest to aby mówiła Pani prawdę. Decyzję dotyczącą zasadności wniosku podejmuje komisja.
O tym jak będzie wyglądało Pani życia w dużej mierze decyduje stopień zaawansowania choroby oraz zastosowane leczenie. Pani ma wpływ na to czy i jak realizuje zalecenia lekarza prowadzącego oraz jak współpracuje Pani z nim. Ważne jest aby zgłaszała Pani lekarzowi wszelkie zmiany samopoczucia i mówiła o swoich wątpliwościach, pogłębiła swoją wiedzę dotyczącą samej choroby. Zachęcam aby udała się Pani do psychologa celem odbycia psychoedukacji, aby wiedziała Pani jak reagować gdy Pani samopoczucie zacznie się pogarszać. Terapia poznawczo-behawioralna także będzie odpowiednia w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. Proszę nie zniechęcać się i nie zamykać w domu. Jeżeli będzie Pani systematycznie przyjmowała leki i współpracowała z lekarzem i psychologiem ma Pani duże szanse aby funkcjonować normalnie w życiu codziennym.
Powodzenia!