Jak reagować na zachowanie trzylatka?

Dzień dobry. Myślę, że zachowanie Pani synka nie wynika z nieprawidłowości a wręcz przeciwnie, z typowego dla tego wieku jeszcze braku wyczucia, empatii. Dziecko w tej fazie rozwojowej nie wie jeszcze, że innych coś boli, raczej skupia się na tym, że to jego boli ewentualne podobne zachowanie ze strony innych. Ten wariant jest mu znany. Wczucie się w położenie innych jest jeszcze dla niego nie do końca dostępne. Oczywiście, zanim zacznie wytwarzać się w nim empatyzowanie, czyli przenoszenie własnych odczuć czy doświadczeń na innych, można zapobiegać takim sytuacjom stosując zasadę zwracania się ku zachowaniom pożądanym w miejsce tych niepożądanych.

Przykład:

Dziecko wkłada paluszki do talerza z zupą i jest to zachowanie niepożądane.

Aby skutecznie zapobiec takiej sytuacji, po pierwsze (bardzo ważne):
nie okazujemy zdenerwowania, nie podnosimy tonu głosu, nie zabraniamy wkładania paluszków do talerza,

po drugie: odwracamy uwagę z zachowania niepożądanego w kierunku pożądanego mówiąc: oj, pobrudziłeś się, proszę, tu jest chusteczka, powycieraj rączki (i nagradzamy czule), ślicznie, jaki dzielny jesteś, sam się powycierałeś, brawo, jak ładnie jesz łyżką, pokaż jak nabierasz łyżką zupę.

Podobnie w sytuacji niepożądanych uścisków, po pierwsze:
nie zabraniamy, nie każemy przepraszać (dziecko w tym wieku nie rozumie za co przeprasza, bo zwykle nie rozumie samej formuły przepraszania, może -co najwyżej -czuć się źle z tym faktem, że mówi coś bezwolnie)
po drugie:
zanim dojdzie do sytuacji uścisków czyli tej trudnej, uczymy dziecko jak potrafi ładnie DELIKATNIE przytulać, w kontrolowanej sytuacji zachęcamy, aby podziękowało za coś przytuleniem (może lepiej rodzica na początek) i mówimy, że ładnie delikatnie przytula jeśli robi to delikatnie. Jeżeli zrobi to zbyt mocno, mówimy "ale ty przytulasz tylko delikatnie" i pokazujemy jak przytulając dziecko

Ważna jest nauka przez ilość powtórzeń, czyli kilka, kilkanaście razy przeprowadzamy w kontrolowanej sytuacji podobną procedurę pamiętając o nagradzaniu entuzjastycznym głosem "brawo, świetnie przytulasz delikatnie" i (bardzo ważne), nie okazujemy zniecierpliwienia gdy dziecku nie udaje się, ale cierpliwie próbujemy raz jeszcze.

Pozdrawiam.

http://progress.warszawa.pl/

Witam, ważne że zwraca Pani uwagę na takie zachowania, że nie każdy chce aż tak bliskiego kontaktu, że to może sprawić komuś przykrość lub ból. W tym wieku kontrola zachowania może sprawiać jeszcze trudność. Warto zwrócić wtedy dziecku uwagę jak sam czuł się w podobnej sytuacji, lub jakie sam odczuwał emocję w związku z jakimś przykrym doświadczeniem. W ten sposób staramy uczyć się wrażliwości, zwrócić uwagę na potrzeby innych oraz że inne osoby również mogą odczuwać przykre emocje tak jak Pani synek. Z czasem dziecko nauczy się reagować w bardziej delikatny sposób. Może Pani ćwiczyć zachowania empatyczne w domu np. delikatnego dotyku w stosunku do ulubionej maskotki. Proszę się zastanowić, zna Pani swoje dziecko najlepiej, o mogłoby jeszcze pomóc. Przedszkole to bardzo dobre miejsce na naukę nowych zasad, współpracy z innymi. Może Pani zwrócić uwagę na niepokojące Panią zachowanie synka osobom które będą opiekować się Pani dzieckiem w grupie przedszkolnej, żeby również miały to na uwadze.
Pozdrawiam serdecznie
Dorota Nowacka
psycholog
rejestracja@psycholognowacka.pl
www.psycholognowacka.pl