Krzyk i zaburzenia snu u 17-miesięcznej córki

Problem z 17-miesięczną córką.Ostatnio miałam sytuację że Oliwka musiała zostać z babcią.Nie było problemu.Pomachała mi.Jednak gdy mama chciała położyć ją spać krzyczała mama i nie chciała zasnąć.Nie płakała ale chciała cały czas na ręće i mama.Jak ja ją kładę spać też przez jakiś czas woła mama ale w końcu zasypia.Oprócz tego nie da mi odrobić lekcji ze starszym synem.Robi wszystko żeby zwrócić na siebie uwagę.Nie pobawi się chwili sama.Krzyczy,piszczy i wciska się między nas.Wchodzi wszędzie.

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Zaburzenia snu Pediatria

Dlaczego warto szczepić dzieci?

Mgr Agata Polańska-Krzos Psychologia

30 poziom zaufania

Powodów takiego zachowania córki może być wiele, a wskazania do reagowania na nie bardzo odmienne w zależności od przyczyn. Jeżeli na co dzień spędza Pani z córką bardzo dużo czasu i poświęca jej bardzo dużo uwagi - być może potrzebuje ograniczenia tej zależności poprzez zachęcanie do samodzielnych zabaw, włączanie w opiekę innych osób, jasne komunikaty mówiące o tym, kiedy jest czas na przytulanie, wchodzenie na ręce i wspólną zabawę, a kiedy musi się czymś zająć sama i poczekać na skierowanie uwagi na Nią. Może być też tak, że córka ma na co dzień z Panią zbyt mało kontaktu ze względu na pracę, nieobecności w domu, poświęcanie dużej uwagi synowi, inne obowiązki domowe. Częste wołanie mamy może być próbą zwrócenia uwagi na swoje niezaspokojone potrzeby miłości i bezpieczeństwa. Zanim zaczniemy dziecku stawiać granice wzajemnej bliskości i poświęcanej uwagi, warto przyjrzeć się czy takie zachowania nie wynikają np. z lęków, tęsknoty, samotności itp., a nie tylko z chęci przejęcia dominacji nad innymi członami rodziny. Pozdrawiam.

mgr Małgorzata Danielewicz Psychologia, Lublin

70 poziom zaufania

Dzień dobry. Pani podała niewiele informacji na temat funkcjonowania swojego dziacka. Zastanawiam się, jak dziewczynka funkcjonowała wcześniej, czy problem pojawił się dopiero teraz? Warto, żeby Pani wiedziała, że 17 - 18 miesiąc życia to czas, który nazywamy fazą ponownego zbliżenia. Jest to normalny okres w życiu każdego dziecka, kiedy po czasie odważniejszych zabaw i samodzielnego poznawania otoczenia dziecko ponownie wraca lękowo do matki. Bardzo ważne jest, żeby mama była czuła na takie sygnały małego dziecka. Dziewczynce należałoby próbować nazywać podstawowe uczucia np mówić "chciałabyś być tylko ze mną", "chciałabyś mieć mnie tylko dla siebie" i zmienić ten lęk w formę zabawy. W przypadku postępowania z dwójką dzieci warto spróbować zorganizować małej jakiś kącik z kredkami obok biurka syna i zamieniać to na wspólną zabawę, a nie rozdzielać dzieci, mówiąc, ze Pani musi poświęcić czas drugiemu. Dla dziecka w wieku córki każda osoba, włącznie z tatą jest potencjalnym rywalem jeżeli chodzi o uczucia do Pani. Zachęcam więc do wspólnej zabawy. Pozdrawiam. MDanielewicz