Ciągle się odchudzam. Co mi jest?

Mam 16 lat. Chodzę do liceum i mam kilku oddanych przyjaciół. Mimo to często siedzę sama i rzadko wychodzę z domu. Lubię sama spacerować i siedzieć zamknięta w swoim pokoju. Nie lubię rozmawiać o moich problemach i uczuciach. Mam 161 cm wzrostu i ważę 49 kg. Znajomi mówią mi, że jestem chuda, ale ja im nie wierzę i uważam, że mówią to tylko dlatego, że są zazdrośni, że będę tak chuda, jak oni. Przez to ograniczam się do minimalnej ilości posiłków dziennie ( jeśli coś jem, jest to mały obiad) lub nie jem nic przez cały dzień. Jestem dość nerwowa i nie mam często siły na nic, nawet na życie. Może ktoś wie, co się ze mną dzieje?

MĘŻCZYZNA, 16 LAT ponad rok temu

Produkty, które powinny być zawsze na talerzu razem

 Joanna Moczulska-Rogowska
Joanna Moczulska-Rogowska

Witam!
Zbyt mała dzienna ilość pokarmu może powodować rozdrażnienie i brak energii, a także obniżenie nastroju. Jesteś w wieku, w którym Twój organizm intensywnie rozwija się, dlatego musisz odpowiednio się odżywiać! Ograniczanie posiłków, a tym bardziej odmawianie ich sobie jest niedopuszczalne!
Każdy człowiek czasami potrzebuje samotności. Jeśli masz przyjaciół, to znaczy, że potrafisz nawiązywać bliskie relacje. Niejednokrotnie szczera rozmowa z przyjacielem poprawia humor, a nawet wzmaga witalność.
Pozdrawiam serdecznie!

redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty