Czy moje zachowanie było prawidłowe?

Witam, proszę mi wytłumaczyć czy dobrze zrobiłam... Nie mam do kogo z tym się zwrócić, a psycholog mi nie pomaga. Na początek powiem krótko o sobie... mam 28 lat, jestem osobą, która przejmuje się wszystkim, w dodatku cicha i nieśmiała. W latach szkolnych byłam kozłem ofiarnym, miałam dużo kompleksów. Zmieniło się to jak poznałam chłopaka. On zmienił moje życie o 180 stopni. Teraz jestem innym człowiekiem tj. pewniejsza siebie, odważniejsza itp. Niestety on urodził się z wodogłowiem. Nie jest osobą niepełnosprawną. W jego przypadku wydarzył się cud, ponieważ funkcjonuje normalnie jak wszyscy zdrowi ludzie, jest inteligentny, nie ma problemów umysłowych, nie jest sparaliżowany, tylko ma to wodogłowie. Niestety po trzech latach związku ta jego choroba mnie przerosła, zaczęłam się bać czy to nie będzie dziedziczone, czy nasze dzieci urodzą się chore. Strach niestety wygrał pomimo miłości. Zraniłam go strasznie, bo go zostawiłam. Po trzech latach znajomości. A przecież i zdrowi ludzie rodzą chore dzieci. A mimo to mój słaby charakter przegrał z naszym uczuciem. Czy ja dobrze zrobiłam? Teraz mam wyrzuty sumienia, wątpliwości czy dobrze zrobiłam. Tak bardzo mnie to boli, że tak go skrzywdziłam, że pomimo iż na początku naszej znajomości nie zwracałam takiej uwagi na to jak on wygląda to mimo to przegrałam z tym. W dodatku ma on krzywiznę kolan (urodził się otyły jak na dziecko) i niestety nie zostało to do końca wyleczone. Źle się porusza. Czuję się teraz okropnie i podle, że zostawiłam wspaniałego człowieka, że jego dolegliwości wygrały z moim charakterem. Czy wg. Państwa to jest normalne zachowanie? Że ja jako zdrowy człowiek zostawiłam chorego człowieka? Czy ja naprawdę jestem taka podła? Tak bardzo chciałam mieć dzieci z nim, ale strach wygrał :(
KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Nerwica - kiedy warto udać się do specjalisty?

Dzień dobry,
Niestety to Pani wybór i nikt nie powie Pani na ile był on słuszny, gdyż każda decyzja niesie ze sobą określone konsekwencje zwykle dobre i złe i tylko Pani jest wstanie oszacować korzystność swojej decyzji. Sądzę, że tego typu zachowania nie powinno rozważać się w kategoriach normalności, bo każdy człowiek ma własne priorytety i ma prawo do wyboru życiowego partnera według własnych kryteriów. Jeśli Pani żal tej decyzji to może warto rozważyć możliwość jej odwrócenia i powrotu do chłopaka. Doradzałabym nie patrzenie na siebie jako na podłą i złą osobę, gdyż to działa na Panią destrukcyjnie oraz należy odróżnić zły charakter od czynów, które dokonujemy pod wpływem lęku czasem silniejszego od nas samych. W tym momencie przeżywa Pani wewnętrzny konflikt i jest Pani jedyną osobą, która może dokonać wyboru w którą stronę iść dalej. Mam nadzieję, że przyszłość przyniesie same korzystne zmiany i tego też Pani życzę.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty