Czy powinnam odstawić leki na zaburzenia lękowe?
Szanowni Państwo,
choruję na zaburzenia lękowe (ICD10: F41), które są spowodowane chorobą organiczną jelit (WZJG). Obecnie biorę od 2015 r. Lerivon w małej dawce (10 mg). Wcześniej, na początku leczenia, brałem Sulpiryd 200 mg/dobę i Lerivon 60 mg/dobę. Lęki były na tyle silne, że nie mogłem spać, jeść, towarzyszyły im objawy wegetatywne (biegunka, całkowita utrata apetytu, kołatanie serca, wysokie ciśnienie tętnicze i utrata masy ciała). Obecnie od długiego czasu nie mam objawów, jednak gdy podejmowałem (za zgodą lekarza) 3 próby odstawienia leku po 12-miesiącach leczenia i w krótkim czasie (1-2 miesiące) lęki wracały ze wszystkimi objawami, co powodowało konieczność włączenia ponownie dużych dawek leków. Dlatego obecnie cały czas przyjmuję dawkę podtrzymującą 10 mg. Czy lepiej podejmować próby odstawienia leku i w razie nawrotu objawów po 1-3 miesiącach stosować znowu duże dawki leków (60 mg mianseryny), czy przyjmować stale, nawet dożywotnio niską dawkę podtrzymującą (10 mg mianseryny)? Dodam, że inne leki niż Sulpiryd czy Lerivon nie wchodzą w rachubę, ponieważ tylko te jednocześnie poprawiają apetyt i spełniają moje oczekiwania w leczeniu. Chciałbym nadal stosować niskie dawki podtrzymujące, ponieważ przyczyna lęków - choroba jelit jest nieuleczalna i trwa nadal.
