Dzień dobry,
Jest Pani bardzo młodą osobą i we współczesnych czasach urodzenie dziecka w wieku 21 - 22 lat można uznać w zasadzie za wczesne macierzyństwo. Wiek w którym kobiety decydują się na pierwsze dziecko coraz bardziej się zawyża. Pani obawy są czymś naturalnym i podejrzewam, że sporo kobiet nawet starszych od Pani przeżywa takie wątpliwości. Doradzałabym zastanowienie się nad tym czego konkretnie Pani się obawia i spisanie tych rzeczy na kartce np. lęk przed porodem, lek przed urodzeniem chorego dziecka, lęk przed nieumiejętnością sprawowania opieki po urodzeniu itp. Swoje obawy może Pani następnie omówić z narzeczonym lub inna bliską osobą albo udać się do psychologa by z Panią porozmawiał. W tym momencie przeżywa Pani konflikt między dążeniem i unikaniem i sądzę, że może warto wstrzymać się jeszcze trochę z zajściem w ciążę by móc wcześniej wyjść chociażby częściowo z tego konfliktu. Wewnętrzne konflikty tego typu niekoniecznie związane z planami zostania mamą są dosyć powszechne i ich źródło zwykle całkowicie lub częściowo pozostaje nieuświadomione. Z reguły konflikt między dążeniem a unikaniem związany jest z silnym lękiem wynikającym np. z braku poczucia kompetencji lub nieuświadomioną niechęcią do podjęcia danego działania/dążenia i tu osoba sama przed sobą obawia się przyznać, że czegoś nie chce. Polecam rozmowę na temat swoich wątpliwości z psychologiem/psychologiem psychoterapeutą. W Pani przypadku podejrzewam, że lęk związany może być z młodym wiekiem, poczuciem braku kompetencji lub brakiem gotowości do macierzyństwa na ten moment. Sytuacja zostania mamą byłaby dla Pani całkiem nowym doświadczeniem i dlatego może tu wchodzić w grę również lęk przed nieznanym. Mam nadzieję, że z pomocą najbliższych i/lub psychologa uda się Pani w przyszłości pokonać te wątpliwości i tego też Pani życzę.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/
