Różnica między grzybami halucynogennymi a neurotropowymi
Dzień dobry.
Z Pani opisu wynika, że to Pani, a nie chłopak, chciałaby odciąć przysłowiową "pępowinę", łączącą go z rodzicami (mamą?). Z tego powodu Pani interwencje mogą być przez niego odbierane jako próba zabrania mu tego, co kocha i izolowanie go od tej "miłości". Najwidoczniej Pani chłopak nie jest po prostu gotowy na dorosłość i niezależność, co, nawiasem mówiąc, staje się obecnie właściwie powszechne.
Mówiąc inaczej - gdy chłopak uzna, że "chce" być dorosły, zacznie zachowywać się jak dorosły. Dodać trzeba, że im później ta potrzeba się w nim pojawi, tym trudniej będzie zerwać mu symbiotyczną więź z rodzicami.
Pozdrawiam.
Coś, co trwało dłuższy czas i wynikało z różnych przesłanek nie zmieni się w kilka dni. Być może te procesy- usamodzielniania- zaczęły się już w chłopaku, trzeba jednak dłuższego czasu, by zmienił się cały system. Oczywiście ważnym pytaniem jest, czy chce i może Pani czekać. A także czy jest Pani świadoma, że relacje mogą nie zmienić się całkiem, ale raczej ulec pewnemu "rozluźnieniu" i czy jest Pani wstanie to zaakceptować?
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak wytłumaczyć mamie, że mogę wyjechać z chłopakiem? – odpowiada Mgr Anna Rossa
- Ja mogłabym pomóc mojemu partnerowi? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Czy mój partner ma zdrowe podejście do rodziców? – odpowiada Paulina Witek
- Uczucie rozdarcia między matką a partnerem – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska
- Dlaczego rodzice traktują mnie jak dziecko? – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
- Czy powinnam się odseparować od rodziców? – odpowiada Mgr Marta Jaszkul
- Dlaczego partner nie mówi o mnie rodzicom? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Okłamanie rodziców podczas pobytu z chłopakiem – odpowiada Mgr Justyna Kała
- Partner podporządkowany swojej mamie – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Czy seks może zbliżyć do siebie partnerów? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski