Związek z mężczyzną starszym o 10 lat a brak akceptacji rodziców

Witam, zwiazalam sie z 10 lat starszym mezczyzna. bardzo sie kochamy i myslimy o sobie powaznie, ale moi rodzice nie akceptuja tego zwiazku. zabraniaja mi sie z nim spotykac chociaz go nie znaja i nie chca go poznac. jak mam im to wytlumaczyc? co powiedziec? mam 20 lat ale jestem pewna ze to ten jedyny. jestem gotowa zalozyc z nim rodzine. mieszkam z rodzicami i jestem od nich absolutnie zalezna, ale nie potrafie nawet rozmawiac z nimi na ten temat, nie wiem jak, boje sie. co mam im powiedziec?

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Konsultacje psychologiczne Psychologia Psychoterapia

Pierwsze oznaki zaburzeń pamięci

Mgr Ryszard Chłopek Psycholog, Gliwice

66 poziom zaufania

Witam. To faktycznie bardzo trudna sytuacja. Pani rodzice reagują bardzo apodyktycznie, skoro odrzucają pani partnera, nawet go nie poznając. W ten sposób stawiają Panią w dylemacie, w którym nie ma dobrego wyjścia. Albo Pani pozostanie zależna/lojalna wobec rodziców - i odrzuci Pani człowieka, którego pokochała. Albo zwiążę się Pani z tym człowiekiem i narazi na szwank wieź z rodzicami. W takich sytuacjach nie ma dobrego rozwiązania. Rozważyłbym podjęcie psychoterapii, aby móc się spokojnie przyjrzeć temu dylematowi i wszystkiemu co się z nim wiąże. Pozdrawiam

Piotr Bochański Psychologia, Sulechów

71 poziom zaufania

W dylematach życiowych nie pomoże psychoterapia. To Pani życie nie rodziców lub zalecanych psychoterapeutów. Życzę powodzenia w związku.......

mgr Monika Góra Psychologia, Warszawa

60 poziom zaufania

Zastanawiam się skąd u Pani ten przeogromny lęk.. . jeśli jest Pani pewna uczuć swoich i partnera a Państwa plany na życie są jak najbardziej realne to nie zostaje Pani nic innego jak poinformowanie rodziców o swoich planach i uczuciach. Zachęcam do podjęcia z nimi konstruktywnej, przemyślanej rozmowy- czasem strach ma po prostu wielkie oczy :) jeśli nie przekona się Pani sama i będzie dalej odwlekać decyzję, to z biegiem czasu będzie jeszcze trudniej. Proponuję dokładnie przygotować się do rozmowy, przemyśleć swoje położenie, wysunąć racjonalne argumenty, a przede wszystkim poinformować o swoich głębokich uczuciach i konsekwencjach w razie gdyby po raz kolejny spotkała się Pani z murem z ich stron. Tyle że te konsekwencje również musi Pani dobrze przemyśleć. I tu faktycznie może przydać się pomoc psychologa który na szybko, w trybie interwencyjnym może pomóc Pani "ogarnąć problem". A jeśli dalej napotka Pani opór rodziców? no cóż, potem to już kwestia osobistych wyborów wszystkich Państwa. Pozdrawiam i życzę odwagi w dążeniu do celu i spełnianiu marzeń. Monika