Dlaczego nie doceniam tego co mam?

Witam, mam 23 lata i teoretycznie powinnam byc szczesliwa bo w przeciwienstwie do innych ludzi ktorzy maja jakies tam problemy ja nie mam żadnych. Wiadomo,ze spotykam jakies trudnosci w swoim zyciu np. brak wlasnego mieszkania (mieszkam z moim chlopakiem razem z moja mama i bratem),mam z bratem jakies tam konflikty ale poza tym mam wszystko, mam wspanialego chlopaka ktory mnie kocha i szanuje wspiera mnie zawsze kiedy tego potrzebuje mam pieniadze moge sobie pozwolic na wszystko mam samochod do wlasnej dyspozycji,ale dlaczego nie moge sie tym wszystkim cieszyc ciagle mama uczucie rozdraznienia, jakiegos napiecia,jestem smutna mimo ze nie mam powodu. Wiem ze miliony kobiet by chcialo byc na moim miejscu, że nie powinnam narzekać, ale ja chcę być szczęśliwa dlaczego nie potrafię się cieszyć tym co mam co jest we mnie nie tak. Może być to spowodowane tym, że kiedyś miałam inna sytuację materialną, bo do wszystkiego z chłopakiem doszliśmy sami i dlatego wlasnie powinnam bardziej to doceniac to co mam, dlaczego tak nie jest?

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Miłość od pierwszego wejrzenia częściej przytrafia się mężczyznom

Lek. Bertrand Janota Psychiatra, Warszawa

45 poziom zaufania

Czasami bywa tak, iż mimo obiektywnego braku zmartwień nie czujemy się w pełni szczęśiwi, ba czasami jesteśmy nawet smutni. Dążymy do czegoś, staramy się osiągnąc wyznaczone sobie cele, spełnic plany, a gdy je osiągniemy okazuje się, iż wcale nas one nie cieszą. Inni patrzą na nas jakoś dziwnie, zastanawiają się czemu narzekamy.
Czy to już depresja, czy tylko łagodne zaburzenia nastroju, a może po prostu tacy jesteśmy? Ważne jest to na ile nasz subiektywny brak szczęścia, smutek zakłóca nasze funkcjonowanie, wpływa na nasze relacjie z innymi, na nasze życie.
Dobrym rozwiązaniem, w opisanej przez Panią sytuacji była by wizyta u psychologa z pomocą którego udało by się może ustlić przyczyny powyższej sytuacji, wypracować\cv owe wnioski i rozwiązania.