Czy można uodpornić się na lek podczas kuracji psychiatrycznej?

Witam,

zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego).
Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne,
W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.

Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry.Leczeniem właściwym nerwic zajmuje się psychoterapia. Leki stosuje się wyłącznie doraźnie i tylko w sytuacjach, gdy stan Pacjenta tego wymaga. Farmakoterapia nie oddziałuje na przyczyny, ale wyłącznie na objawy. Jeśli więc od lat stosuje Pani wyłącznie leki, to ich działanie będzie niewystarczające, bo objawy w czasie zawsze będą się nasilać. To zupełnie tak, jakby na złamaną nogę wziąć silny lek przeciwbólowy - ulży, nawet pozwoli na chwilę poczuć się dobrze i chodzić, nie zmieni to jednak faktu, że złamanie będzie tym groźniejsze w skutkach. Proszę podjąć psychoterapię dając sobie w ten sposób szansę na wyleczenie. Nerwica lękowa nie jest cechą, z którą musimy żyć, ale tylko sposobem funkcjonowania, który utrwalamy poprzez brak leczenia terapeutycznego. Pozdrawiam.

http://progress.warszawa.pl/