Czy zły stan psychiczny kwalifikuje do zwolnienia z uczelni?

proszę o pomoc! W liceum byłam silną, otwartą osobą. obecnie studiuje - z trudem, mam mnóstwo zaległości. Przytyłam, nie akceptuje siebie, zrezygnowałam z życia towarzyskiego praktycznie nigdzie nie wychodzę, na uczelnie także nie. Bardzo mało mówię, dużo płacze bez powodu, przesypiam całe dnie, nie jestem w stanie wyjść z łóżka niekiedy kilka dni leżę, boje się wszystkiego. Czy jakiś lekarz z powodu złego stanu psychicznego może wydać zaświadczenie,zwolnienie? ja nie mam siły na nic

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Zaburzenia nastroju Psychologia Osłabienie Senność

Poczucie własnej wartości - Polacy na tle świata

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

82 poziom zaufania

To są objawy depresji i powinna Pani zacząć leczenie - w takim stanie niezbędna jest psychoterapia. Depresja może być podstawą do uzyskania urlopu dziekanskiego, gdyż jest to poważna choroba. Dlatego nie może Pani tego stanu bagatelizować.

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

94 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Domyślam się, że opisane przez Panią dolegliwości uniemożliwiły Pani codzienne funkcjonowanie.
Dodatkowo przeżywanie przez Panią tych emocji w samotności, potęguje Pani objawy.

Jak najbardziej lekarz może Pani wydać zwolnienie z zajęć.
Zachęcam Panią równolegle do podjęcia psychoterapii, najlepiej poznawczo-behawioralnej.
Terapia pozwoli Pani zrozumieć samą siebie, swoje trudności i jaka zaistniała przyczyna tych trudności.

Terapia pozwoli powrócić do codziennej aktywności i nadać nową jakość Pani życiu.

Skierowanie do Poradni zdrowia psychicznego otrzyma Pani od lekarza uczelnianego
(w ramach NFZ-tu).

Życzę Pani podjęcia pierwszego kroku,
Irena Mielnik-Madej

Mgr Edyta Kołodziej-Szmid Psycholog, Gdańsk

74 poziom zaufania

Witam. Zdecydowanie warto sobie pomóc i skorzystać z konsultacji i leczenia u specjalisty. Jeżeli uda się Pani do Lekarza psychiatry, to przy tak opisanym stanie psychicznym, może Pani otrzymać zwolnienie lekarskie, lekarz zapisze też Pani odpowiednie leki. Sama farmakoterapia nie rozwiąże do końca Pani problemu, warto równolegle skorzystać z psychoterapii.Pozdrawiam.