Rokowanie w depresji
Dzień dobry Pani, opisane zachowania Pani męża są agresją psychiczną i fizyczną. Nie należy tego typu zachowań uważać za normę bo w dłużej perspektywie takie traktowanie przez małżonka, bardzo krzywdzi i może się przyczynić do powstania zburzeń psychicznych, kryzysu psychicznego itd. Proponował bym dla Państwa terapię par, w której to będzie okazja poradzić sobie z niewłaściwym zachowaniem poprzez analizę i próbę rozwiązania konfliktów, wzajemnych pretensji, nie wyjaśnionych sporów itd. Z pewnością mieszkanie z jednymi z rodziców nie pomaga parze, zbudować swojego intymnego miejsca do życia, nad tym tematem też należało by się pochylić i go przeanalizować. Zapraszam do swojego gabinetu.
Pozdrawiam
Psycholog
Adrian Szafrański
Dzień Dobry Pani,
Zacznę od podziękowania Pani, że podzieliła się Pani częścią swojej historii osobistej.
Odpowiadając na Pani pytanie.., Pani Mąż stosuje wobec Pani przemoc psychiczną, fizyczną i słusznie, że sięga Pani po potrzebną Pani pomoc specjalistyczną.
Domniemam, że przez sam fakt Pani podzielenia się tym, co dzieje się u Państwa w relacji, przyniosło Pani małą ulgę.
Tak nie może być!
Trzeba przerwać to poruszanie się po kole..., gdzie nie ma początku i końca, kiedy to negatywny klimat emocjonalny u Państwa wzmacnia to dysfunkcyjne koło!
Pani Mąż nie ma prawa stosować wobec Pani przemocowych postaw behawioralnych, z użyciem siły fizycznej! ograniczać Panią fizycznie, deprecjonować oraz narzucać Pani swoje oczekiwania, jak również nie ma prawa wymuszać od Pani współżycia seksualnego, szczególnie! po alkoholu!
Z Pani relacji wnioskuję, że dla Pani oraz Pani Męża, wskazana byłaby indywidualna praca terapeutyczna, nad poczuciem własnej wartości, szczególnie nad samooceną, pod okiem Psychologa.
Najbardziej optymalnym rozwiązaniem, byłoby dla Państwa podjęcie terapii małżeńskiej, byście Państwo zamienili stare dysfunkcyjne wzory komunikacyjne na (nowe) konstruktywne wzory komunikacyjne, co wymagałoby zaangażowania, otwartości oraz współpracy z Terapeutą.
A czasami jest tak, że w trosce o siebie i Dziecko, trzeba rozważyć rozstanie z Mężem, kierując się rozumem i sercem.
Gdyby miała Pani życzenie rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.
Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest Pani teraz najbardziej potrzebne,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Psychiczne znęcanie się w rodzinie 17-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Czy znęcanie się fizyczne i psychiczne jest karalne? Czy można jakoś pomóc? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
- Czy powinnam dzieciom pozwolić na spotkania z dziadkami? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
- Kiedy można stwierdzić znęcanie psychiczne? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Co zrobić, jeśli mąż się nade mną znęca? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
- Co zrobić jeśli mąż mnie dręczy? – odpowiada Mgr Agnieszka Galas - Konsor
- Znęcanie psychiczne nad dzieckiem w rodzinie – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
- Czy skąpstwo to choroba? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Czuję się samotna w małżeństwie - mąż dba tylko o matkę – odpowiada Paulina Witek
- Znęcanie się psychiczne i agresja w rodzinie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
artykuły
Agata Młynarska opowiedziała o chorobie ojca. "Była sinusoidą nastrojów"
Prezenterka telewizyjna zamieściła niedawno w medi
Mąż bije żonę
Przemoc w rodzinie to wciąż temat tabu. Maltretowa
"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k