Związek z mężczyzną starszym o 10 lat a brak akceptacji rodziców

Witam, zwiazalam sie z 10 lat starszym mezczyzna. bardzo sie kochamy i myslimy o sobie powaznie, ale moi rodzice nie akceptuja tego zwiazku. zabraniaja mi sie z nim spotykac chociaz go nie znaja i nie chca go poznac. jak mam im to wytlumaczyc? co powiedziec? mam 20 lat ale jestem pewna ze to ten jedyny. jestem gotowa zalozyc z nim rodzine. mieszkam z rodzicami i jestem od nich absolutnie zalezna, ale nie potrafie nawet rozmawiac z nimi na ten temat, nie wiem jak, boje sie. co mam im powiedziec?

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Konsultacje psychologiczne Psychologia Psychoterapia

Jak pomagać osobom z zaburzeniami pamięci?

Mgr Ryszard Chłopek Psycholog, Gliwice

66 poziom zaufania

Witam. To faktycznie bardzo trudna sytuacja. Pani rodzice reagują bardzo apodyktycznie, skoro odrzucają pani partnera, nawet go nie poznając. W ten sposób stawiają Panią w dylemacie, w którym nie ma dobrego wyjścia. Albo Pani pozostanie zależna/lojalna wobec rodziców - i odrzuci Pani człowieka, którego pokochała. Albo zwiążę się Pani z tym człowiekiem i narazi na szwank wieź z rodzicami. W takich sytuacjach nie ma dobrego rozwiązania. Rozważyłbym podjęcie psychoterapii, aby móc się spokojnie przyjrzeć temu dylematowi i wszystkiemu co się z nim wiąże. Pozdrawiam

Piotr Bochański Psychologia, Sulechów

71 poziom zaufania

W dylematach życiowych nie pomoże psychoterapia. To Pani życie nie rodziców lub zalecanych psychoterapeutów. Życzę powodzenia w związku.......

mgr Monika Góra Psychologia, Warszawa

60 poziom zaufania

Zastanawiam się skąd u Pani ten przeogromny lęk.. . jeśli jest Pani pewna uczuć swoich i partnera a Państwa plany na życie są jak najbardziej realne to nie zostaje Pani nic innego jak poinformowanie rodziców o swoich planach i uczuciach. Zachęcam do podjęcia z nimi konstruktywnej, przemyślanej rozmowy- czasem strach ma po prostu wielkie oczy :) jeśli nie przekona się Pani sama i będzie dalej odwlekać decyzję, to z biegiem czasu będzie jeszcze trudniej. Proponuję dokładnie przygotować się do rozmowy, przemyśleć swoje położenie, wysunąć racjonalne argumenty, a przede wszystkim poinformować o swoich głębokich uczuciach i konsekwencjach w razie gdyby po raz kolejny spotkała się Pani z murem z ich stron. Tyle że te konsekwencje również musi Pani dobrze przemyśleć. I tu faktycznie może przydać się pomoc psychologa który na szybko, w trybie interwencyjnym może pomóc Pani "ogarnąć problem". A jeśli dalej napotka Pani opór rodziców? no cóż, potem to już kwestia osobistych wyborów wszystkich Państwa. Pozdrawiam i życzę odwagi w dążeniu do celu i spełnianiu marzeń. Monika