Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (870 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Jak postępować z chorym na depresję?

Jestem nerwowa, miałam myśli samobójcze, przechodziłam depresję. Kto wie, może ją mam, bo nie leczyłam się długo, ponieważ leki mnie osłabiały, więc chciałam sobie pomóc sama. Obecnie mój chłopak ma depresję, najprawdopodobniej dostał jej w wojsku, i ja nie mogę go zrozumieć, dlaczego jak mu zadaję pytania, on nie chce mi odpowiedzieć. Mówi, że nie chce opowiadać o danej rzeczy, np. o wojsku, jak dostał tej choroby itd. Jest śpiący, tłumaczy to lekami. Ja go rozumiem, ale nie ma ochoty też na współżycie, drażni go wszystko i ja mu podpowiadam, że sam sobie musisz pomóc, wstań, zrób to sam, a nie wyręczaj się innymi. Nie wiem, czy dobrze robię. Ja już nie mam cierpliwości, a znamy się 5 miesięcy. Wiem, że długo cierpi na tę chorobę, ale jak długo to może jeszcze potrwać? Jak go mam zrozumieć? Kocham go, a mówi, że teraz się zaczął leczyć. Pomóżcie mi, proszę. Dziękuję.

KOBIETA ponad rok temu

Witam serdecznie!

W tej sytuacji ważne jest udzielenie wsparcia i otuchy partnerowi. Poznanie przyczyny załamania psychicznego partera nie jest w tej chwili sprawą najważniejszą, być może przeżycia są zbyt bolesne, by o nich teraz mówić. Depresja może powodować obniżenie libido oraz drażliwość - te objawy nie znaczą, że teraz jest Pani dla niego mniej atrakcyjna lub przestał Panią kochać, proszę potraktować to jako symptom choroby.

Chory pownien starać się sam walczyć z objawami depresji, ale bardzo pomoże mu w tym świadomość, że może liczyć na wsparcie bliskich. Komunikaty typu:,,sam musisz sobie pomóc" mogą pogłębiać uczucie osamotnienia, lepiej formułować to w sposób bardziej pozytywny ,,Byłoby super, gdybyś to zrobił", chwalić za nawet drobne osiągnięcia i sukcesy. Warto również polecić psychoterapię oraz zachęcać do regularnych kontroli lekarskich, w razie trudności - zaproponować np. wspólną wizytę.

Z pewnością powinna się Pani podzielić swoją odpowiedzialnością za chłopaka z innymi osobami, np. jego matką, przyjaciółmi. Wzięła Pani na siebie całą odpowiedzialność za partnera, co może być w tej sytuacji trudne i frustrujące. Myślę, że pomoc i wsparcie jest również bardzo potrzebne Pani, warto porozmawiać o tym z bliska osobą.

Polecam również informacje zawarte w naszym portalu: http://portal.abczdrowie.pl/wszystko-o-depresji, http://portal.abczdrowie.pl/pomoc-w-depresji, http://portal.abczdrowie.pl/depresja-u-mezczyzn.

Podobne informacje można również znaleźć na stronie ,,Anonimowych Depresantów": http://www.depresanci.republika.pl/bliski.html.

Z pozdrowieniami

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak postępować z mężem chorym na depresję?

Mój mąż ma 38 lat. Pierwszy raz zgłosił się do psychiatry 4,5 roku temu, kiedy stracił pracę. Brał leki przeciwdepresyjne regularnie i regularnie chodził do lekarza psychiatry. Ma lęki przed podjęciem nowej pracy, ma drżenie całego ciała, był apatyczny, spał, miał myśli samobójcze. W ciągu tych 4 lat dwa razy tracił pracę i za każdym razem, gdy miał podjąć następną, objawy się nasilały. W czasie gdy pracował, nie musiał przyjmować leków, tak postanowił lekarz, i czuł się dobrze.

Teraz właśnie skończyło mu się zwolnienie lekarskie. Powinien podjąć pracę, ale nadal po ponad pół roku brania leków czasami źle się czuje, szczególnie na myśl o podjęciu pracy. Jednak wiem, że nadchodzi ten ciężki okres. Jak mu pomóc, jak z nim postępować? Staram się go wspierać, ale chyba nie zawsze mi się to udaje. Jak pomóc sobie, jestem tym zmęczona, boję się każdego nawrotu jego choroby. Nie wiem, jak długo ja to wytrzymam?

ponad rok temu

Szanowna Pani

Myślę, ża najkorzystniejsze dla męża byłoby skorzystanie z pomocy psychoterapeuty. Oddziaływania psychologiczne pozwalają dotrzeć tam, gdzie nie docierają leki, pokonać dręczące lęki i obawy. Proszę zapytać lekarza psychiatrę, który zajmuje się Pani mężem, czy i gdzie w Państwa okolicy można bezpłatnie skorzystać z pomocy psychologa. Tak naprawdę tego typu spotkania przydałyby się również Pani, ze wzgledu na długotrwałe obciążenie chorobą męża. Jeśli nie regularna psychoterapia, to może czas poszukać grupy wsparcia dla chorych z depresją i ich rodzin. Proszę poszukać w internecie informacji, czy w pobliżu Państwa miejsca zamieszkania można skorzystać z tej formy pomocy.

Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

czy postępowanie z chorą na depresję było prawidłowe?

Witam , moja mama leczyła się na depresje od 85 roku od tragicznej śmierci Swojego męża a mojego Ojca . Kilka razy hospitalizowana (min.4 tygodnie szpital zalesie koło gostynina) z powodu silnych episodów depresyjnych Miała też dwie próby samobójcze na przestrzeni tych lat od 85 roku . Przy jednym z nich próbowała też skrzywdzić w nocy mnie i brata podczas snu . Zawsze po hospitalizacji było kilka lat spokoju . W 2015 z powodu miesięcznego urlopu miała ponownie nawrót choroby , myśli samobójcze , myśli rezygnacyjne , obniżenie nastroju (a fizycznie nie miała siły się ubrać. Zawieźliśmy ja z bratem na szpital psychiatryczny bo widzieliśmy że jest to bardzo jej potrzebne . Niestety lekarze mimo braku jakiejkolwiek poprawy stanu psychicznego ( poprawiła sie jedynie jej motoryka) na jej prośbę wypuścili ją do domu na weekend po 5 dniach pobytu w szpitalu . W sobotę Mama popełniła samobójstwo . Czy jest to normalne ze strony lekarzy ? Teraz już wiem że leki które dostawała w szpitalu działaja minimum po 2 tygodniach , a w pierwszym okresie brania wzmagają myśli samobójcze i o samookaleczeniu . Dlaczego oni to zrobili ?
MĘŻCZYZNA, 39 LAT ponad rok temu

Dzień Dobry Panu,

Proszę przyjąć ode mnie wyrazy współczucia i rozumienia, tak trudnego doświadczania/przeżywania emocjonalnego (Pana i Mamy), w związku z przewlekłą chorobą Mamy oraz Jej decyzji o zakończeniu życia...

Nie leży w mojej kompetencji, by oceniać, czy Lekarze w Szpitalu podjęli właściwą decyzję...?
Jednak, według opinii lekarskiej, na tamten czas "tu i teraz" stan zdrowotny Pana Mamy (domniemam) przekonał Lekarzy do decyzji o przepustce.

Z mojej strony, domyślam się, że Pan był najbardziej rozeznany w sytuacji zdrowotnej Mamy, tak więc dopatruje się Pan niewłaściwej decyzji lekarskiej.

Proszę nie zostawać samemu w tak trudnym stanie emocjonalnym
i rozważyć skorzystanie z potrzebnego Panu zwyczajnego wsparcia psychologicznego (tym bardziej z powodu mocno doświadczającej Pana historii osobistej - jeśli nie sięgał Pan (wcześniej) po potrzebne Panu wsparcie specjalistyczne).

Życzę Panu Tego, Co jest Panu i Bratu (teraz) najbardziej potrzebne,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605


0

Witam Pana,
rozumiem Pana smutek i żal związany ze stratą bliskiej osoby. Pacjentka ma prawo na własne żądanie opuścić szpital lub nie zgodzić się na leczenie. Depresja przejawia się zaburzeniami suicydalnymi; myślami i tendencjami samobójczymi, akty samobójcze planowane są z premedytacją, pacjentka mogła zaplanować cały proces, chociażby dlatego żeby dłużej już nie cierpieć. Hospitalizacja nie rozwiązuje problemów pacjenta. W momencie kiedy jest potrzeba odciążania siebie z poczucia winy, szuka się innych winowajców. Farmakoterapia + psychoterapia są pomocne w leczeniu zaburzeń psychicznych, jednak istotna jest chęć współpracy i leczenia się pacjenta, jego zaangażowanie się w cały proces i wsparcie rodziny.
Proces żałoby - wyodrębnia się 5 etapów; mogą występować wszystkie lub nie, w różnej kolejności - jest to stan, który utrzymuje się przez rok.
zaprzeczanie,
gniew.
targowanie,
depresja,
akceptacja.
Zachęcam do poczytania:
http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/11266,zadanie-wypisu-ze-szpitala-nie-musi-byc-na-pismie.html
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty