Brak siły do życia u 20-latki

Nie mam już siły by żyć. Mam 20 lat i zero sukcesów na koncie. Rodzice mnie nienawidzą. Ojciec ciągle powtarza, że żałują iż nie zrobili skrobanki. Nie mam na kogo liczyć. Tak bardzo chciałabym porozmawiać z kimś o swoich problemach. Wiem, że mam mizerne szanse na znalezienie partnera. Przecież nie akceptują mnie nawet rodzice więc jakim cudem mógłby zaakceptować mnie ktoś obcy? Nie mogę poradzić sobie z życiem. Wszystko mnie przerasta. Niekiedy chciałabym zasnąć i juz się nie obudzić.

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Zaburzenia nastroju Psychologia Myśli samobójcze Relacje z rodzicami i teściami

Ryzyko samobójstwa w depresji

Mgr Magdalena Golicz Psycholog, Chorzów

84 poziom zaufania

Podobne myśli mogą znamionować depresję. Na pewno przechodzi Pani głęboki kryzys, dlatego koniecznie proszę się skontaktować się ze specjalista- psychologiem psychoterapeuta. Pomoże Pani odnaleźć się w życiu na nowo, zbudować tożsamość, poczucie własnej wartości, pewności siebie, które z kolei wpłyną na Pani poczucie satysfakcji z życia i umiejętność wchodzenia w satysfakcjonujące relacje.
Można skorzystać z psychoterapii w ramach NFZ w Poradniach Zdrowia Psychicznego. Często jednak wymagane jest skierowanie od psychiatry. Psychoterapia jednak da Pani szanse rozmowy, uzewnętrznienia emocji, trudności, przepracowania ich a ostatecznie zmiany, która przyniesie poprawę.

Mgr Joanna Kołodziejczyk Psycholog, Kłodzko

67 poziom zaufania

Witam,
sugerowałabym wizytę u psychologa lub psychoterapeuty np w poradni zdrowia psychicznego. Ma Pani szansę na znalezienie partnera, musi Pani myśleć bardziej optymistycznie, nad tym można pracować podczas psychoterapii.
Pozdrawiam

mgr Małgorzata Danielewicz Psychologia, Lublin

70 poziom zaufania

Witam Panią serdecznie. Pisze Pani jak jest samotna i brak Pani osób na których można się oprzeć czy poszukać pomocy. Jednocześnie pisze Pani na portalu szukając pomocy. Właśnie Pani jest jedyną osobą, która może sobie pomóc. Te trudne sprawy, które Pani opisuje, te straszne słowa ojca również da się do pewnego stopnia "przepracować". Jeżeli Pani rzeczywiście pragnie pomocy proszę zgłosić się na psychoterapię do doświadczonego psychologa - psychoterapeuty. Ja polecam szczególnie psychoterapię psychodynamiczną. Taki kontakt jest możliwy z refundacją NFZ, potrzebne jest jednak skierowanie od psychiatry lub od lekarza rodzinnego. Skierowanie powinno być do Poradnie Psychologicznej w celu objęcia leczeniem. Proszę zadbać o siebie i rozpocząć pracę terapeutyczną. Ja życzę powodzenia. Małgorzata Danielewicz