Jak żyć dalej po samobójstwie ojca?

Mam 20 lat. Mój ojciec (53 lata) wczoraj odebrał sobie życie. Miał silną depresję. Powiesił się. Moja siostra ma 18 lat i maturę za miesiąc. Nie wiem, czy damy radę normalnie funkcjonować - ja na studiach, ona w szkole. Nie mogę przestać o tym myśleć, ciągle mam w pamięci, jak wyglądał i płacz i pisk mojej siostry, która go znalazła w piwnicy. Wyglądał jakby stał, a ona wołała "tata, tato". Może mi ktoś jakoś pomóc, bo ja już nie wiem, jak sobie dać z tym radę. Najgorszy będzie pogrzeb, boję się o mamę, bo ona okropnie to znosi, ciągle płacze. Nie możemy spać, jeść, nic.

20 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Żałoba i strata

Diagnozowanie autyzmu

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu? Obejrzyj film i dowiedz się, jak można do zdiagnozować.

Mgr Joanna Żur-Teper

60 poziom zaufania

Witam,
to, co spotkało Waszą rodzinę, jest ogromną tragedią i bardzo Wam współczuję. Minęło zaledwie kilka dni od śmierci Twojego taty, z pewnością jest to bardzo trudny okres. Smutek, bezradność, rozpacz, tęsknota są naturalną reakcją na śmierć bliskiej osoby.
Będziecie musiały nauczyć się funkcjonować w nowej sytuacji, ale potrzeba na to czasu. Dobrym rozwiązaniem może być wizyta u psychologa, który pomoże w przejściu przez okres żałoby. Uważam, że z pomocą psychoterapeuty łatwiej będzie się pogodzić ze stratą i ukoić ból. Ważne jest, żebyście były dla siebie oparciem w tych trudnych chwilach. Wiem, że teraz wydaje się to niemożliwe, ale z czasem ból będzie mniejszy.
Wierzę, że wspólnie uda Wam się przetrwać czas żałoby.
Pozdrawiam serdecznie