Ustawa o Ochronie Zdrowia Psychicznego a leczenie nerwicy
Witam, cierpię na zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZOK) oraz fobię społeczną (FS), które mam zdiagnozowane przez lekarza psychiatrę. Nie jestem ubezpieczony w NFZ, dlatego musiałem leczyć się prywatnie jednak nie mam na to już środków finansowych i musiałem przerwać leczenie.
Według Ustawy o Ochronie Zdrowia Psychicznego art. 10 pkt 1 osobą chorym psychicznie świadczenia zdrowotne udzielane są bezpłatnie, ale w zmianie ustawy z dnia 20 maja 2005 art. 10 mówi o tym, że dotyczy to osób wymienionych w art. 3 pkt 1 lit. a i b; co oznacza, że odnosi się to tylko do osób cierpiących na zaburzenia psychotyczne (lit. a) lub upośledzenia umysłowe (lit. b).
ZOK i FS nie są ani zaburzeniami psychotycznymi ani upośledzeniami umysłowymi co oznacza, że nie mogę korzystać z bezpłatnego leczenia psychiatrycznego, mimo iż nie stać mnie na prywatne leczenie, a występujące u mnie zaburzenia lękowe uniemożliwiają mi funkcjonowanie w społeczeństwie (m.in. pracę); dobrze rozumiem? Jeśli tak jest, to czy jest sposób na rozwiązanie mojego problemu czy jestem zmuszony do pozostania do końca życia w domu, będąc na utrzymaniu rodziny?
