Jak radzić sobie z chorobliwa zazdrością u osoby w wieku 18-lat?

Witam. Mam 18 lat i mam problem z chorobliwą zazdrością - praktycznie o wszystko. Przykłady, w których zazdrość uaktywnia się najczęściej: koledzy chwalą się zdjęciami z różnych spotkań na które mnie nie zaparosili; podobnir jak wcześniej, informują mnie np. o jakimś spotkaniu, ale znów jako jedynego nie zapraszają; w szkole ktoś jest lepszy ode mnie; jak widzę jak koledzy są dostępni np. na messenger od razu mam jakieś wyobrażenia(?), że od razu mnie obgadują, spiskują lub po prostu nie rozmawiają ze mną. I jest tylko kilka przykładów. Zazdrość dokucza mi praktycznie codziennie, jestem sfrustrowany, niespokojny, rozdrażniony, mam ochotę po prostu wyjść z siebie. Jak sobie radzić z taką zazdrością? Wiem, że zazdrość jest normalna praktycznie u każdego człowieka, ale chyba to już przesada.
MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Powrót pacjenta oddziału psychiatrycznego do domu

Witam Pana,

emocje uwarunkowane są biologicznie, np. złość, która mobilizuje organizm do walki, zazdrość wynika ze złości, czujemy złość w określonych sytuacjach, profil złości; myśli czego dotyczą? "Inni zagrażają mi, czy ranią mnie", może "łamią zasady" lub "traktują mnie niesprawiedliwie"; nastrój - rozdrażnienie - złość - wściekłość; zachowanie - unikanie sytuacji, wycofanie się lub atak, kłótnia lub opór. Zazdrość motywuje do rywalizacji, do osiągnięć, jednak może powodować ciągle niezadowolenie. Zazdrość może wynikać z niskiego poczucia własnej wartości, ciągłe porównywanie się do innych i ocenianie. Wymagane jest skupienie się na sobie, psychoterapia w paradygmacie poznawczo - behawioralnym pozwoli zrozumieć swój tok myślenia, w określonych sytuacjach, biorąc pod uwagę swoje emocje i zachowania.
Pozdrawiam serdecznie

0

Dzień Dobry Panu,

Zaprezentowane przez Pana symptomy są wielowątkowe, wymagałyby osobistej konsultacji oraz dokładnej analizy Pana historii osobistej.

Z Pana opisu, trudności z nadmierną zazdrością, dopatruję się w zaniżonym poczuciu własnej wartości.

Samoocena, jako jeden z filarów poczucia własnej wartości odpowiada na pytanie:
1. Jak Człowiek postrzega siebie?
2. Jak siebie ocenia?
3. Jaką posiada wiedzę o sobie, czyli tzw.opinie i sądy na swój temat?

Odnoszą się one szczególnie do tych obszarów życia, którym Człowiek nadaje emocjonalne znaczenie.
Niska samoocena jest przyczyną nadmiernego skupiania się na własnych ograniczeniach, słabościach i przez to wycofywanie się z aktywności, jak i uogólnianie niepowodzeń, przez to niedocenianie/nie zauważanie swoich zalet/umiejętności/mocnych stron/zasobów...

Tym sposobem skupiając się na niedoborach, nie zauważa Pan, że ma wiele zalet, by móc nimi dzielić się z Innymi i ze Światem.

Podsumowując, zachęcam Pana do podjęcia wyzwania pracy nad sobą.
Jak?
Poprzez pracę rozwojową, pod okiem Psychologa, najlepiej poznawczo-behawioralnego, do czego mocno Pana zachęcam.

Życzę Panu Tego, Co jest Panu teraz najbardziej potrzebne,
irena.mielnik.madej.gmail.com tel. 502 749 605

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty