Wszystko rozpatrywane jest indywidualnie. Zależeć to będzie od dalszego przebiegu leczenia, jego wynikach, dalszych rokowaniach. Samo podjęcie leczenia nie jest wyrokiem lecz ratunkiem. Na pewno brane jest pod uwagę ze względu na charakter pracy, kontakt z bronią, siłę doświadczanego stresu. Pani syn jest młodym człowiekiem, którego plany na przyszłość dopiero się kształtują. Przy wyleczeniu i dobrych rokowaniach co do braku nawrotów ( przebieg , rodzaj, siła depresji), sama przebyta depresja, nawet hospitalizowana nie skreśla automatycznie kandydata. Może okazać się jednak, że z czasem, kondycja psychiczna lub inne predyspozycje , które dopiero się ujawnią będzie wskazywać dla dobra syna na inną ścieżkę zawodową.
Wiele będzie zależeć od jego stanu. Warto jednak przemyśleć, czy na pewno jest to dobra droga kariery dla osoby obarczonej depresją- zarówno w kontekście odpowiedzialności społecznej jak i chronienia samego zainteresowanego. Służby mundurowe często są pracą wymagającą dużej siły psychicznej i poświęcenia, narażają często na moralne i społeczne wystawienie, a to może być trudne dla osoby zmagającej się z zaburzeniami nastroju.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
