Boli mnie kręgosłup, co robić? Czy zasięgnąć porady neurochirurga?

Witam, mam 14 lat, 172 cm wzrostu. Od ponad dwóch lat mam silne bóle kręgosłupa w odcinku krzyżowym. Ostatnimi czasy ból odczuwam też w odcinku piersiowym i szyjnym. Bólom towarzyszą odrętwienia dłoni oraz stóp. Ból też coraz częściej promieniuje w kończyny dolne. Miałam wykonaną tomografię komputerową. Wynik jest następujący: prawostronna skolioza lędźwiowa, na poziomie L5-S1 centralna wypuklina krążka między kręgowego uciskająca na worek oponowy, zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych L4-L5 i L5-S1 z objawem próżni, zwężenie przestrzeni międzykręgowej L5-S1. Neurolog widząc wyniki powiedział mi, że mam chorobę Scheuermanna. Dostałam skierowanie na magnetoterapię, DD i masaż. Lecz to nie dawało żadnych pozytywnych efektów, tylko nasilony ból, wpisano mi brak tolerancji. Było to na początku czerwca. Skonsultowałam wyniki z rehabilitantem. Dostałam skierowanie na zabiegi, które będę mieć wykonywane we wrześniu. Mogę dodać jeszcze, że przy siadaniu, wstawaniu, przy przejściu ok. 300 m, przy zmywaniu, przy pozycji nachylonej ból się nasila. Praktycznie przy wszystkich czynnościach. które muszę wokół siebie wykonywać jest problem z tym bólem. Czy w moim przypadku konsultacja z neurochirurgiem jest konieczna? Z góry dziękuję za odpowiedź.

KOBIETA, 14 LAT ponad rok temu

Ortopedia Ból kręgosłupa

Trening na zdrowy kręgosłup

Coraz więcej osób zmaga się z wadami postawy. Wszystko przez siedzący tryb życia. Jeździmy samochodem, potem pracujemy przed komputerem, a nasze plecy cierpią. Sprawdź, jakie ćwiczenia wzmocnią kręgosłup.

Redakcja abcZdrowie

82 poziom zaufania

Przytoczony przez Panią wynik badania tomografii komputerowej kręgosłupa wskazuje na występowanie zmian zwyrodnieniowych. Biorąc pod uwagę Pani bardzo młody wiek trzeba przyznać, że zmiany te są dość znacznie nasilone.

Decyzję o operacji podejmuje lekarz neurochirurg, myślę jednak, że operację neurochirurgiczną należy traktować jako wyjście ostateczne. W przypadku takich zabiegów zawsze istnieje ryzyko, że nie zostaną osiągnięte oczekiwane wyniki. Poza tym, zwykle po około 10 latach od operacji następuje nawrót objawów, a wówczas ponowna operacja jest bardzo trudna, ze względu na obecność zrostów po poprzedniej operacji.

Myślę, że powinna jednak Pani spróbować ponownie rehabilitacji (a zwłaszcza ćwiczeń ruchowych), a w razie braku poprawy zasięgnąć porady neurochirurga. Poza tym powinna Pani unikać większych wysiłków fizycznych, nie schylać się tylko kucać i nie zakładać nogi na nogę podczas siedzenia.