Czuję niechęć do bliskich kontaktów z partnerem
Anna, 22 lata, witam!
Nie wiem nawet od czego zacząć, jak opisać to co się ze mną dzieje by dobrze mnie zrozumiano. Od dłuższego czasu uciekam od ludzi, najczęściej od mężczyzn. Już w szkole przerwy przesiadywałam w toalecie, by tylko nie być w tłumie. Jak byłam np. z koleżankami, to mogłam stać na korytarzu i nie przeszkadzali mi ludzie dookoła, ale gdy tylko zostawałam sama ociekałam do toalety. Nie potrafię nawet sama iść ulicą, bo czuję lęk - nogi mi się dosłownie uginają.
Teraz mam już córkę, ma 2,5 roku, mieszkam z chłopakiem, ojcem dziecka, i tu mam kolejny problem - od porodu Juli zaczęłam unikać, bliskości z nim jest to dla mnie dużym problem, czasem jest tak, że nie kocham się z nim 5 miesięcy - chyba można sobie wyobrazić co to oznacza dla mężczyzny. Obawiam się, że w końcu zostawi mnie i córkę dla innej, ale nie potrafię się nawet zmusić do seksu, do przytulania, czy całowania. Wcześniej nie mieliśmy takiego problemu mogliśmy się kochać nawet po 3 razy dziennie.
Co mam zrobić, z czym mam problem? Proszę o pomoc, bo naprawdę mam już dość...
