Dzień dobry, może Pan się udać na konsultację psychologiczną oraz neurologiczną, by poszerzyć diagnostykę. Jeśli Pan bierze leki od niedawna, warto wiedzieć, że w początkowej fazie przyjmowania ich - objawy mogą się nieznacznie nasilić - jest to związane z przystosowywaniem się organizmu do substancji. Po ok. 2 tygodniach powinno się normować, a efekt pozytywny działania leków - jeśli zażywa je Pan systematycznie i o stałych porach (zgodnie z zaleceniami lekarza, to ważne!) - powinien pojawić się po ok. miesiącu. Wtedy większość leków rozwija pełne działanie. Dlatego warto uzbroić się w cierpliwość. Dodam, że w diagnostyce bezsenności jest niezwykle ważne prześledzić Pana nawyki dnia codziennego, czasem małe zmiany w zakresie higieny psychicznej pomagają. Są to np. regularne godziny snu, ograniczanie ilości bodźców na kilka godzin przed spaniem. Część pacjentów odczuwa ulgę, gdy zapisze swoje myśli przed pójściem spać. Równie istotna jest aktywność fizyczna w ciągu dnia, zapewnienie sobie odpowiedniej porcji ruchu, porcji pracy (a co za tym idzie, naturalnego zmęczenia). U Pana natomiast, rozumiem bezsenność jest jednym z objawów zaburzeń o podłożu lękowym. Nie napisał Pan niestety więcej o tych objawach, ciężko więc tu zaproponować jakiekolwiek rozumienie tych trudności. Rozumiem, że mocno Pana niepokoi paraliż przysenny - jest to faktycznie bardzo nieprzyjemne doświadczenie, jednak zdarza się u osób, które mają nieregularny tryb życia, zarywają noce, czasem u osób, które zażywają substancje psychoaktywne, u osób, które przeżywają w swoim życiu silny stres, a nie dają mu ujścia... Hipotezy można mnożyć. Reasumując, proszę w pierwszej kolejności zadbać o higienę snu i w miarę możliwości starać się maksymalnie unormować tryb życia. To w połączeniu z lekami powinno dać efekt. Gdy mimo to objawy będą się utrzymywały, będą powodem cierpienia trudności - proszę udać się do psychoterapeuty, a także - do neurologa. Bardzo rzadko paraliż przysenny jest oznaką deficytów neurologicznych. Dodam jeszcze, że psychoterapię uznaje się za główną metodę leczenia zaburzeń lękowych. Często bowiem objawy są tylko wierzchołkiem góry lodowej, a problemy tkwiące u ich podstaw są nieświadome. Innymi słowy, w Pana życiu mogą potencjalnie zachodzić sytuacje, które są źródłem dużego dyskomfortu, może buntu, może niezadowolenia, lecz z trudem Pan je za takie uznaje, może Pan ich nie rozpoznawać jako trudne, zaprzeczać, wypierać... Pozdrawiam serdecznie. Kamila Dziwota// tel. 513306125/ kamidziwota@gmail.com
