Sam już nie wiem… Czy to depresja?

Witam. Mam 18 lat i nie wiem co mi jest. Od dłuższego czasu żyć mi się nie chce. Cały czas jestem przygnębiony, wszystko mnie denerwuje. Nie wychodzę z domu, bo nie mam do kogo. Całymi dniami siedzę w domu i nie mam nawet z kim porozmawiać o czymkolwiek, a co dopiero o tym, że coś mi jest. Nic mnie nie cieszy ani nie interesuje. Z racji tego, że nie mam już nic do stracenia sięgnąłem po narkotyki, ale jak wiadomo - pomagają na chwilę, a potem jest jeszcze gorzej. Mam wrażenie że już nic mi nie pomoże...

MĘŻCZYZNA, 18 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Możliwości leczenia dzieci autystycznych

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, jakie są możliwości leczenia dzieci autystycznych.

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witaj!

Ucieczka w stronę używek to nie najlepszy sposób radzenia sobie z problemami. Wręcz przeciwnie - ściąganie na siebie dodatkowych problemów związanych m.in. z uzależnieniem od nich lub ich wpływem na organizm. Zastanów się czego tak naprawdę oczekujesz od życia? W jaki sposób chciałbyś się realizować, co sprawiało Ci dawniej radość?

Twoje problemy mogą być początkiem stanu depresyjnego, ale także naturalną konsekwencją wieku w jakim jesteś. Okres dojrzewania kieruje się swoimi prawami, takimi jak chwiejność emocjonalna, brak sensu życia lub jego poszukiwanie, a także dobieranie sobie grup rówieśniczych zgodnych z własnymi preferencjami. Jeżeli nie potrafisz sobie sam pomóc to proponowałabym wizytę u psychologa lub szczerą rozmowę z rodzicami.

Pozdrawiam