Unikanie sąsiadów i ciągłe siedzenie w domu
Chodzi o to, ze calymi dniami siedze w domu, nie znam sasiadow, kazde wyjscie z domu konczy sie tym, ze wole unikac sasiadow z ktorymi mieszkam, bo cos zmusza mnie do mowienia, ze nic mi nie wychodzi, sama sie pograzam.
Nie umie ani jednego dnia spedzic bez tych mysli. Zyje tylko dlatego ze kolega do ktorego przyjechalam kiedys nie poznajac go nawet dobrze utrzymuje mnie. Odczuwam wzrok ludzi, wszedzie gdzie nie pojde, Odkad mieszkam 8 lat
tutaj nie pracuje. Wielokrotnie zmuszalam sie do znalezienia czegos, ale
nie moge sensownie ulozyc paru zdan, dogadac sie z szefem.
Wychodze na miasto, widzac kogokolwiek szybko przechodze, nie nawiazuje
zadnej rozmowy, widac ze jestem zmieszana.
Kolega prowadzil mnie wszedzie, tzn nawet na spacer nie wychodzilam
sama.
Juz zrezygnowal, widze jak zmienil sie, jest smutny, ze ma totalnie
asocjalna kobiete w domu.
