Czy faktycznie mój partner może mieć depresję?

czy to depresja? Mój mężczyzna, zanim go poznałam okazało sie ze miał problem z alkoholem i depresję. Brał leki (oxazepam, citabax 20, andepin, relanium). Jest dobrym, ciepłym, bardzo spokojnym człowiekiem ale ma słabą psychikę. Popada też często ze skrajności w skrajność - na czymś mu bardzo zależy po czym szybko stygnie jego zapał i już mu jest obojętne. Bardzo lubi się nad sobą rozczulać, wymyśla sobie choroby, wkręca sobie że ma koronawirusa przez co codziennie po kilka razy mierzy sobie temperature i jest przeważnie rozczarowany bo temp jednak jest w porządku (on by wolał zeby była wyższa). Poza tym życie rodzinnie toczy sie wokół niego. Absorbuje swoją osobą, by trzeba było ciągle nad nim skakać ciągle go pocieszać itp. w pracy tez słomiany zapał, wszystko go męczy i jest niezadowolony. Pieniądze jak zarobi to szybko wydaje - sam nie pamięta na co. Bardzo narzeka na ból stawów, ciągle mu jest niewygodnie, w nocy ma problem ze spaniem itd. Jest także uzależniony od telefonu i papierosów. Moje pytanie brzmi czy to faktycznie depresja czy problem tkwi głębiej. Chce mu pomóc ale nie bardzo wiem od czego zacząć. Proszę o komentarz specjalisty. Dziękuje.

MĘŻCZYZNA, 46 LAT ponad rok temu

Depresja Zaburzenia snu Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Kiedy należy zgłosić się do psychiatry?

Depresja bardzo utrudnia funkcjonowanie osoby w środowisku zawodowym, społecznym i prywatnym. Trzeba wiedzieć, kiedy jest moment na zgłoszenie się do specjalisty. O tym opowiada lekarz Zofia Antosik.

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

86 poziom zaufania

Dzień dobry,
Niestety na podstawie samego opisu nie mogę postawić diagnozy. Sądzę, że tak może być to depresja, ale niekoniecznie. Postawienie diagnozy jaką jest depresja wymaga spełnienia przez pacjenta określonych kryteriów a więc obecności, co najmniej kilku objawów takich jak m.in. obniżony nastrój, utrata zainteresowań, zmniejszenie energii, osłabienie uwagi i koncentracji, zab. snu, zab. apetytu, myśli samobójcze, zaniżona samoocena, pesymistyczna wizja własnej przyszłości, poczucie winy. Na podstawie tej krótkiej charakterystyki wnioskuję, że może być to nawet kwestia samej osobowości, którą niewykluczone że można by określić jako depresyjną. Sądzę, że postawienie szczegółowej diagnozy i jednoznaczna ocena wymagałaby konsultacji na żywo z lekarzem psychiatrą. Jeśli chciałaby Pani pomóc partnerowi to polecałabym namówienie go na wizytę u psychologa psychoterapeuty, gdyż tutaj najlepsze efekty mogłaby przynieść psychoterapia. Doradzałabym terapię w podejściu psychodynamicznym, gdyż umożliwia ona całościową pracę nad zmianami w osobowości oraz ich utrwaleniem. Mam nadzieję, że moja odpowiedź jest wyczerpująca.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog - kulczycka.pl/