Witam serdecznie. Rak pęcherzyka żółciowego występuje stosunkowo rzadko, choć stanowi aż 80—95% raków dróg żółciowych i jest piątym co do częstości występowania rakiem układu pokarmowego. Choroba ta dotyczy głównie osób powyżej 60. roku życia, częściej kobiet niż mężczyzn. Rozpoznanie raka pęcherzyka żółciowego lekarz ustala najczęściej na podstawie badań obrazowych. Podstawowym badaniem jest ultrasonografia jamy brzusznej (USG). W przypadku podejrzenia raka pęcherzyka żółciowego lekarz może zalecić wykonanie tomografii komputerowej, która pomaga w ocenie zaawansowanie procesu chorobowego oraz w podjęciu decyzji co do dalszego leczenia. Czasami konieczne jest wykonanie rezonansu magnetycznego dróg żółciowych (MRCP) i wstecznej cholangiopankreatografii (ERCP), które mogą wykazać obecność zwężeń środkowego odcinka dróg żółciowych, co najczęściej związane jest z naciekaniem ich przez raka. Wyniki badań laboratoryjnych nie są bezpośrednio związane z rakiem pęcherzyka żółciowego – dotyczą zwężenia dróg żółciowych. W przypadku znacznego zaawansowania choroby występuje podwyższenie aktywności aminotransferaz, enzymów wskazujących na zwężenie dróg żółciowych (GGTP i AP) i stężenia bilirubiny. Obserwuje się też zwiększenie stężenia wskaźników nowotworowych w surowicy: CEA i CA19-9. Osoby z grup ryzyka (wykonujące zawody w branży obuwniczej, gumiarskiej, tekstylnej i papierniczej), z obciążonym wywiadem (wieloletnia kamica pęcherzykowa, pęcherzyk „porcelanowy”, torbiele dróg żółciowych i przewlekłe zapalenie pęcherzyka) albo z zespołem polipowatości jelita grubego powinny zgłaszać się do lekarza, kiedy tylko pojawią się pierwsze objawy choroby.
Nie ma metody zapobiegania rakowi pęcherzyka żółciowego.
