Osłabienie, zaburzenia oddychania, kołatanie serca przy leczeniu nerwicy

Zaburzenia lękowe paniki z agorafobią czy bez leczy się w psychoterapii. Słusznie Pani pisze, że źle się czuje po lekach i choć te można zmieniać, to schodzenie z leków może powodować trudności z nastrojem. Psychoterapia jest tak skuteczna jak leki i przy okazji rozwiązuje problem (a nie tylko uśmierza objawy). Odpowiadając na pytanie - tak - leczy się i przy połączeniu z odpowiednim treningiem relaksacyjnym efekty są szybsze.

Dzień Dobry.

Nerwicę można wyleczyć.
Lęki, których Pani doświadcza (w tym objawy somatyczne) są na tyle silne, że w znaczący sposób utrudniają codzienne funkcjonowanie. Takie dolegliwości są wyraźnym wskazaniem do przyjmowania leków. Proszę pamiętać, że lekarz musi we współpracy z Panią dobrać leczenie. Ważne, aby szczerze i otwarcie opisywała Pani co się z Panią dzieje i odpowiadała na pytania lekarza. Celem tego jest dobranie leczenia, które będzie skuteczne. Zazwyczaj jest do tego potrzebne przynajmniej kilka wizyt kontrolnych a nie tylko ta, na której leki zostaną przepisane. Po pewnym czasie stosowania (1-3 tygodnie) powinna Pani porozmawiać ponownie z lekarzem o tym, jak doświadcza Pani efektów działania leków - wtedy psychiatra zmodyfikuje leczenia jeśli będzie taka potrzeba (zmieni dawkę lub lek). Poza wizytą u psychiatry i farmakoterapią warto również zgłosić się do psychoterapeuty (lekarz może wydać skierowanie na NFZ), gdzie będzie Pani pracowała nad lepszym zrozumieniem swojej choroby, radzeniem sobie z jej objawami i w dalszej kolejności nad leczeniem przyczyn nerwicy.
Proszę się nie poddawać, czasami początki są bardzo trudne i nie widać efektów. Jeśli nie czuje się Pani dobrze z danym specjalistą może Pani udać się do innego.

Pozdrawiam i życzę skutecznego leczenia.

Witam
Jeśli Pani zdecyduje się podjąć psychoterapię i bardziej zadba o siebie o swoje potrzeby i z pomocą terapeuty nauczy się rozpoznawać źródła lęków i na nie odpowiednim zachowaniem reagować , oczywiście poradzi sobie Pani ze zdiagnozowaną nerwicą . Leki działają bardziej na objawy ale nie leczą przyczyn , dlatego zdarzają się nawroty nerwicy .Nerwicę lękową to zaburzenie , będące skutkiem długotrwałego stresu, który powoduje rozregulowanie autonomicznego systemu nerwowego. W wyniku długotrwałego stresu psychologicznego, rozumianego szerzej niż stres normalny, system odpornościowy ulega przeciążeniu, co jest przyczyną nieprawidłowego funkcjonowania zarówno afektywnego, jak i behawioralnego. Nerwicy lękowej towarzyszy niezdefiniowany niepokój. Jest to najdotkliwszy objaw tej nerwicy. Lęk pojawia się w sytuacjach nie postrzeganych przez jednostki zdrowe jako zagrażające. Do grupy zaburzeń lękowych należą następujące podgrupy: fobie , zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia - reakcje na traumatyczne wydarzenia, reakcje lękowe w których doszukuje się przyczyn w chorobach organizmu - mimo wielu badań potwierdzających zdrowie.
Często dla osoby, pojawiający się lęk jest czymś niezrozumiałym i sam w sobie jest powodem wzmocnienia poczucia niepokoju. Lęk nerwicowy może mieć charakter napadowy lub ciągły. Zazwyczaj z napadowym charakterem lęku, wiąże się jego duża siła. Wiele osób twierdzi, że lęk ma największe natężenie w nocy. Zazwyczaj jest to lęk przed np. śmiercią własną lub osoby bliskiej oraz niepokój o przyszłość, doszukiwanie się chorób na podstawie odczuwania objawów z ciała.
Nerwica lękowa wpływa także na ciało. W większości przypadków nerwica przybiera charakter somatyczny. Do częstych objawów somatycznych należą migrenowe bóle głowy, kołatanie lub , podwyższone tętno, nadmierne pocenie się, nerwica żołądka czy napięcie mięśniowe, bóle gardła, uciski w gardle , uciski w klatce piersiowej. Pomoc odnajdziemy w gabinecie psychiatrycznym i psychologicznym. Leczenie farmakologiczne pomaga opanować objawy nerwicy, jednak w większości przypadków nie leczy przyczyn nerwicy, z którymi poradzi sobie psychoterapia pacjenta.
Leczenie nerwicy po podjęciu psychoterapii, gdzie celem jest uświadomienie przez pacjenta istoty zewnętrznego konfliktu, rekonstrukcja osobowości i rozwinięcie zdolności adaptacyjnych.
Niezależnie, czy są to bóle o zmiennej lokalizacji, odbijania, wrażenia braku powietrza, przyspieszone bicie serca, dreszcze, czy drętwienia najczęściej kończyn górnych, bądź dolnych - to zdarza się w 30 - 50% przypadków, że tło tych skarg ma charakter nerwicowy.
Pacjent traci jednocześnie poczucie bezpieczeństwa; zaczyna wpadać w niepokój; robi szereg zbędnych, niekiedy kosztownych badań dodatkowych. Wędruje od specjalisty do specjalisty i niekiedy trwa to latami nim wreszcie okaże się, że tłem dolegliwości jest zaburzenie emocjonalne - czyli nerwica, którą leczy się psychoterapeutycznie.
W naszych warunkach próbujemy, będąc nastawionymi na szeroko rozumiane zaburzenia emocjonalne w tym lęki, wykluczyć bardzo szybko tło somatyczne stwierdzanego stanu i podjąć psychoterapię.
Bywa, bowiem, że przedłużające się dolegliwości i stres z tym związany po kilku latach doprowadza wreszcie do określonych zmian np. uogólnionego lęku, dodatkowych stresów i dodatkowych objawów bólowych.. Stres zaburza codzienną aktywność, ześrodkowuje uwagę na "nadsłuchiwaniu" reakcji własnego organizmu - wreszcie destabilizuje uwagę i pojmowanie.
Pozdrawiam ciepło
Anna Ręklewska

leki łagodza objawy i pomagaja w lepszym funkcjonowaniu, ale nie likwiduja choroby...dobrzeby bylo na psychoterapii przyjrzec sie o co chodzi i jak sobie z tym poradzic w inny sposob.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Witam, nie napisała Pani, co to znaczy, że po lekach Pani się źle czuje? Wszelkie objawy uboczne należy omawiać z lekarzem psychiatrą. Warto też, żeby się Pani dowiedziała, co zdiagnozował lekarz psychiatra. Jeżeli to faktycznie nerwica, to bardzo pomocna może być psychoterapia. W przypadku nerwicy leki działają jedynie objawowo. Objawy, które Pani opisała są bardzo nasilone. Myślę, że warto wziąć po rozwagę hospitalizację. Pozdrawiam