Witam
Najlepiej , żeby Pani skonsultowała się z psychiatrą lub, psychoterapeutą .Warto przy Pani problemach podjąć psychoterapię i bardziej zadbać o siebie o swoje potrzeby i z pomocą terapeuty nauczy się rozpoznawać źródła lęków i na nie odpowiednim zachowaniem reagować , oczywiście poradzi sobie Pani ze zdiagnozowaną nerwicą . Leki działają bardziej na objawy ale nie leczą przyczyn , dlatego zdarzają się nawroty nerwicy .Nerwicę lękową to zaburzenie , będące skutkiem długotrwałego stresu, który powoduje rozregulowanie autonomicznego systemu nerwowego. W wyniku długotrwałego stresu psychologicznego, rozumianego szerzej niż stres normalny, system odpornościowy ulega przeciążeniu, co jest przyczyną nieprawidłowego funkcjonowania zarówno afektywnego, jak i behawioralnego. Nerwicy lękowej towarzyszy niezdefiniowany niepokój. Jest to najdotkliwszy objaw tej nerwicy. Lęk pojawia się w sytuacjach nie postrzeganych przez jednostki zdrowe jako zagrażające. Do grupy zaburzeń lękowych należą następujące podgrupy: fobie , zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia - reakcje na traumatyczne wydarzenia, reakcje lękowe w których doszukuje się przyczyn w chorobach organizmu - mimo wielu badań potwierdzających zdrowie, doszukiwanie się objawów choroby u bliskich.
Często dla osoby, pojawiający się lęk jest czymś niezrozumiałym i sam w sobie jest powodem wzmocnienia poczucia niepokoju. Lęk nerwicowy może mieć charakter napadowy lub ciągły. Zazwyczaj z napadowym charakterem lęku, wiąże się jego duża siła. Wiele osób twierdzi, że lęk ma największe natężenie w nocy. Zazwyczaj jest to lęk przed np. śmiercią własną lub osoby bliskiej oraz niepokój o przyszłość, doszukiwanie się chorób na podstawie odczuwania objawów z ciała.
Nerwica lękowa wpływa także na ciało. W większości przypadków nerwica przybiera charakter somatyczny. Do częstych objawów somatycznych należą migrenowe bóle głowy, kołatanie lub , podwyższone tętno, nadmierne pocenie się, nerwica żołądka czy napięcie mięśniowe, bóle gardła, uciski w gardle , uciski w klatce piersiowej. Pomoc odnajdziemy w gabinecie psychiatrycznym i psychologicznym. Leczenie farmakologiczne pomaga opanować objawy nerwicy, jednak w większości przypadków nie leczy przyczyn nerwicy, z którymi poradzi sobie psychoterapia pacjenta.
Leczenie nerwicy po podjęciu psychoterapii, gdzie celem jest uświadomienie przez pacjenta istoty zewnętrznego konfliktu, rekonstrukcja osobowości i rozwinięcie zdolności adaptacyjnych.
Niezależnie, czy są to bóle o zmiennej lokalizacji, odbijania, wrażenia braku powietrza, przyspieszone bicie serca, dreszcze, czy drętwienia najczęściej kończyn górnych, bądź dolnych - to zdarza się w 30 - 50% przypadków, że tło tych skarg ma charakter nerwicowy.
Pacjent traci jednocześnie poczucie bezpieczeństwa; zaczyna wpadać w niepokój; robi szereg zbędnych, niekiedy kosztownych badań dodatkowych. Wędruje od specjalisty do specjalisty i niekiedy trwa to latami nim wreszcie okaże się, że tłem dolegliwości jest zaburzenie emocjonalne - czyli nerwica, którą leczy się psychoterapeutycznie.
W naszych warunkach próbujemy, będąc nastawionymi na szeroko rozumiane zaburzenia emocjonalne w tym lęki, wykluczyć bardzo szybko tło somatyczne stwierdzanego stanu i podjąć psychoterapię.
Bywa, bowiem, że przedłużające się dolegliwości i stres z tym związany po kilku latach doprowadza wreszcie do określonych zmian np. uogólnionego lęku, dodatkowych stresów i dodatkowych objawów bólowych.. Stres zaburza codzienną aktywność, ześrodkowuje uwagę na "nadsłuchiwaniu" reakcji własnego organizmu - wreszcie destabilizuje uwagę i pojmowanie.
Pozdrawiam serdecznie
Anna Ręklewska psychoterapeuta
