Dlaczego miewam to silne osłabienie?

Co to moze być za choroba? Dzień dobry, od kilku miesięcy mam okresowe ataki poważnego osłabienia. Tydzień np. czuję się fatalnie, a tydzień bardziej znośnie, ale rzadko kiedy normalnie. Objawy nasilonych ataków: trudności w oddychaniu (saturacja jednak powyżej 95), ciągły ucisk na mostku/w klatce piersiowej, ból mięśni, głównie ramion (jak po ciężkiej pracy), ból w okolicy łopatek, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy (uczucie odpływania, lekkiej głowy) szczególnie w pozycjach stojących/ siedzących, nieraz kłucie serca lub jakby ból płuc m.in. po prawej stronie, ogólne wyczerpanie, zaburzenia zasypiania oraz niekiedy bolesne wybudzenia (duszności i wrażenie jakby coś uderzało do głowy, tracenie przytomności), osłabienie łydek - w najgorszych chwilach są jak z waty i ciężko choćby stać. Raz trafiłem w nocy na sor, ale ekg nic nie wykazało. Podejrzewam nerwicę (choć objawy zdają się nie wykazywać żadnej korelacji ze stresem, a mięśnie mam caly czas "zatrute" i obolałe) lub jakieś pozostałości po covid (przechodziłem nienajlepiej pod koniec 2021). Bardzo proszę o jakiekolwiek ukierunkowanie (może Państwa pacjenci mieli podobne objawy?) i przypuszczenia. Zamierzam zrobić sobie mri głowy i echo serca, gdy mój stan będzie choć trochę bardziej stabilny. Dziękuję. Mężczyzna 32 lata

MĘŻCZYZNA, 32 LAT ponad rok temu

Zawroty głowy Ból w klatce piersiowej Stres Nerwica Interna Bóle mięśni Duszności Osłabienie Ból klatki piersiowej Ból serca Pozycja stojąca Serce Płuca Mięśnie

Bandażowanie głowy na dwa bandaże

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam Pana,

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).

Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. Zalecana jest terapia zaangażowania i akceptacji lub psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.

Z wyrazami szacunku, Bożena Waluś