Czuję się bardzo źle, choć wyniki mam dobre. Co się ze mną dzieje?

Mam 44 lata, mój problem polega na tym, że od kilkunastu miesięcy bardzo źle się czuję. Siedem lat temu przeszłam dwie operacje (guzki tarczycy i usunięcie torbieli jajnika). Muszę dodać, że upłynęło 5 lat zanim zdecydowałam się na operację i przez ten czas żyłam w stresie, że mam raka i to już koniec. Kiedy już doszłam do siebie niespodziewanie dopadły mnie bardzo silne duszności. W czasie snu zrywałam się nie mogąc złapać powietrza. Robiłam testy alergiczne, spirometrię, RTG płuc, EKG, echo serca - wszystko było w normie. Lekarz rodzinny stwierdził, że to na tle nerwowym. Ta dolegliwość sprawiła, że popadłam w lęk. Bałam się chodzić do pracy, do sklepu, spotykać się z ludźmi, bo wciąż bałam się kolejnego ataku. Osobiście obawiałam się, że to może jakieś powikłanie po operacji, może po intubacji, tego wciąż nie wiem. Mam też wysokie tętno, co sprawia, że wciąż jestem w środku rozdygotana, trzęsą mi się ręce, często robi mi się słabo i boję się, że zemdleję. Ogólnie bardzo źle się czuję i wciąż boję się, że na coś jestem chora. Jestem słaba i bolą mnie mięśnie. Wyniki morfologii mam dobre, usg jamy brzusznej ok. Przyjmowałam delikatne leki uspokajające, ale nie pomogło. Tak bardzo bym chciała wreszcie lepiej się poczuć, odzyskać siły. Dokuczają mi też bóle w klatce piersiowej i w lewym boku pod żebrami (prawdopodobnie drażliwość jelita), kilkudniowe bóle głowy. Kiedy zdarzy się dzień lub dwa, że lepiej się czuję to i psychicznie jest dobrze, mam ochotę cokolwiek robić, jak źle się czuję to od razu jestem zamyślona, że na pewno jestem na coś chora, bo to przecież niemożliwe żeby tak źle się czuć. Proszę o poradę: co mogę zrobić żeby sobie pomóc?

KOBIETA, 44 LAT ponad rok temu

Rozwój intelektualny dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.

Witam!
Opisane przez Panią dolegliwości mogą być wynikiem przeżywanego lęku. Emocje, szczególnie tak silne, jak lęk mogą być odczuwane w postaci dolegliwości somatycznych. Badania laboratoryjne nie wykazują  zmian chorobowych, a mimo to nadal czuje Pani dolegliwości ze strony narządów wewnętrznych.
Zaburzenia lękowe charakteryzują się silnymi dolegliwościami ze strony organizmu, które nie znajdują odzwierciedlenia w badaniach. Dlatego też uważam, że należałoby w tej sprawie skonsultować się z lekarzem psychiatrą oraz psychologiem. W przypadku zaburzeń lękowych leczenie farmakologiczne jest uzupełnieniem pracy z psychologiem czy psychoterapeutą. Warto zatem rozpocząć psychoterapię, by mogła Pani rozwiązywać swoje problemy i trwale wyeliminować dolegliwości.

Pozdrawiam 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty