Pokolenie internautów - co im grozi
Warto przyjrzeć się, co jest rzeczywista przyczyna podobnego zachowania- może jakieś wspomnienie? Lęk z wcześniejszych etapów życia? Jakaś trauma?
Zachęcałabym do przyjrzenia się temu w procesie psychoterapii. Specjalista pomoże Panu nie tylko zrozumieć, ale także zmienić zachowanie w relacjach.
Wytłumaczenia tego mogą być dwa (a przynajmniej tak mi się wydaje po przeczytaniu tego krótkiego posta):
1. "tak Pani ma" i jest to uwarunkowanie Pani układu nerwowego, który działa mając niski próg pobudzenia. To znaczy, że wszelkie nieoczekiwane (a takim jest podejście kogoś gdy go Pani nie widzi) sytuacje pobudzają Pani układ bardzo szybko i bardzo mocno.
2. przeżyła kiedyś Pani jakąś sytuację, która Panią zlękła i lęk ten został uwarunkowany i przez ciało "zapamiętany". Jeżeli tak jest, dotarcie do tego źródła pomoże pozbyć się problemu.
...I tak myślę,że może być jeszcze trzecia przyczyna - mianowicie zbyt duży, chroniczny stres, który jest w Pani kumulowany. Skumulowane emocje stresu, napiecia, lęku cały czas pobudzają układ nerwowy, przez co człowiek jest bardziej pobudliwy. W sytuacji nieoczekiwanej włącza się wtedy szybciej reakcja "walcz lub uciekaj" - i wtedy właśnie Pani się odsuwa lub odskakuje na bok. W takim wypadku pozbycie się nadmiernego stresu pomoże pozbyć się też reakcji odskakiwania :)
Proszę obserwować problem - czy narasta w sytuacjach stresowych, czy są momenty w których nie występuje itd. I ewentualnie udać się na konsultację z psychologiem, który pokaże Pani metody jak sobie poradzić z nadmiernym stresem, czy też pomoże odnaleźć problemowy "zaczątek" z Pani przeszłości. Pozdrawiam.
Może Pani poćwiczyć z kimś zaufanym, żeby do Pani podchodził w stałych odstępach czasu w sposób który prowokuje Panią do niepożądanej reakcji. Niech na początek gdy próbuje Pani odejść przytrzymywał Panią za ramię aby uniemożliwić Pani ucieczkę. Pani powinna ćwiczyć przy tym obracanie się do tej osoby i pytanie np. "słucham?". Pół godziny dziennie takich ćwiczeń przez tydzień już powinno przynieść sukces. Jeżeli nie to zalecam wizytę u psychoterapeuty i pracę najlepiej w grupie.
Pozdrawiam.
Witam,
jeśli poinformowanie bliskich osób/współpracowników o nie zachodzenie Pani od tyłu wystarczy, to po prostu proszę to zrobić bez wahania – nie ma sensu narażać się na nieprzyjemne sytuacje, gdy można ich uniknąć.
Jeśli natomiast chodzi o Pani reakcje, proszę zdecydować, czy są na tyle niekomfortowe, by przyjrzeć się im pod okiem specjalisty. Jeśli tak, polecam konsultację z psychologiem/psychoterapeutą. Być może jakieś wydarzenie wyzwoliło w Pani taki odruch/lęk. Nic nie pisze Pani na temat od kiedy to się zaczęło, czy też było tak zawsze, jest to Pani swoista cecha osobowa.
Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czerwone plamy na skórze w sytuacjach stresowych – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Co oznaczają zaburzenia psychosomatyczne? – odpowiada Mgr Anna Suligowska
- Jak pomóc córce, która ma problemy ze zdaniem egzaminu na prawo jazdy? – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
- Co to jest szok artyleryjski? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Kiedy pozbędę się strachu przed wypadkiem samochodowym? – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
- Nerwica a zrobienie prawo jazdy – odpowiada Mgr Izabela Makowska-Trzeciak
- Paraliżujący lęk w sytuacjach stresowych – odpowiada Mgr Elwira Chruściel
- Ucisk w klatce piersiowej przy nerwicy a stres – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
- Czy płacz jest naturalną reakcją na stres? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Nadmierne pocenie się w sytuacjach stresowych – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
artykuły
Jak radzić sobie ze stresem w pracy? (WIDEO)
-Co drugi Polak odczuwa stres w pracy. Czy państ
Muszą zostawić bliskich i cały dorobek życia w Ukrainie. Jak sobie radzić ze stratą w obliczu wojny?
Tracą wszystko w obliczu wojny w Ukrainie - najbli
"Zwykle stresem jest to, co dotyczy sfery życia, w której nie czujemy się pewnie..."
Żyjemy w lęku i strachu przed kolejnym dniem. Zami