Witam, chciałabym się dowiedzieć, dlaczego przez karmienie piersią nie mogę schudnąć, a inne kobiety tracą wagę migiem? W pierwszej ciąży przytyłam 25 kg, 4 miesiące po porodzie, jak karmiłam. Waga nawet nie drgnęła od momentu wyjścia ze szpitala. Dopiero po przestaniu karmienia, regularnych ćwiczeniach na basenie schudłam do swojej wagi. Obecnie jestem po drugiej ciąży. Po miesiącu od porodu to samo ani grama, więc stwierdziłam, że wezmę się za siebie. Zapisałam się 3 razy w tygodniu na aerobik, plus jem 5 razy dziennie. Piję wodę, czasem sok jabłkowy, jem jedynie gotowane mięso, zero słodyczy. Karmię piersią, więc żyję na takiej diecie, że w życiu chyba tak zdrowo nie jadłam. Początkowo się cieszyłam, bo waga ruszyła w dół, w 3,5 tyg. zgubiłam 4 kg, a teraz od 2 tyg. wszystko stoi. Nie rozumiem, co ja mam zrobić, żeby waga spadała w dół? Naprawdę źle się czuję psychicznie z tym, jak wyglądam. Nie jestem przyzwyczajona do takiej masy:( a nie chcę też przestać karmić córkę piersią. Może powinnam udać się do dietetyka, który ułoży mi odpowiedni plan żywienia?

Witam,

mam na imię Beata, jestem młodą mamą. Od kiedy pamiętam, zawsze moja masa ciała kształtowała się między 50-55 kg. W ciąży przytyłam 15 kg, ważąc 67kg. Dziś - rok po porodzie, znów ważę 54 kg przy wzroście 173 cm. Nie czuję się zbyt chudo, aczkolwiek w ciąży, ważąc więcej, czułam się bardziej kobieco. Nigdy nie stosowałam żadnych diet odchudzających. Moim problemem jest to, że nie dam rady przytyć, chociaż nie jem zbyt mało. Posiłki są regularne, prowadzę zdrowy tryb życia. Mam bardzo szybką przemianę materii. Chciałabym przytyć, ale już żadne moje metody nie skutkują. Proszę o poradę.

Dzień dobry! Mam 19 lat, 172 cm wzrostu i około 75 kg. Masę tę nabyłem, można powiedzieć, że w rok, między 3 klasą gimnazjum a pierwszą liceum. Rozrosłem się z 57 kilogramów do 76-77, przez moment było nawet 80. W tym okresie odżywiałem się ekstremalnie niezdrowo (frytki do 3 razy na tydzień, placki ziemniaczane, pizze i inne tłuszcze) oraz zmieniłem tryb życia na osiadły, praktycznie nie uprawiałem sportu, tylko telewizja i komputer. Po ukończeniu liceum próbowałem zabrać się za siebie, cztery miesiące biegałem około 40-60 minut, pół godziny ćwiczyłem brzuch, godzinę jeździłem rowerem, czasami pływałem. Zmieniłem też odżywianie, unikam rzeczy tłustych, jem więcej owoców i warzyw.

Najmilsze jest to, że efektów w spaleniu opony na brzuchu nie ma. Jedyne efekty to znacznie lepsza kondycja i mięśnie na brzuchu, które przykrywa tłuszcz. Od jakiegoś czasu bieganie zastąpiłem karate i kulturystyką, a brzuch non-stop od marca ćwiczę dzień w dzień i wyczerpała się moja cierpliwość. Jestem sfrustrowany obecnym stanem rzeczy. A i jeszcze jedno, masa mi się strasznie waha. Co robić ? Pozdrawiam

Mam 22 lata, 162 cm wzrostu i 72 kg wagi. 1,5 roku temu schudłam z 77 kg do 63 kg, stosując dietę u dietetyka. Moje życie się odmieniło, byłam szczęśliwa, czułam się atrakcyjna. Niestety znowu przytyłam i teraz moja depresja powraca. Mimo, że wciąż jestem gruba, bardzo często zdarza mi się nic nie jeść przez cały dzień lub zjeść tylko jakiś owoc lub jogurt i czuję się wtedy taka dumna z siebie. Kiedy następnego dnia lub tygodnia zjem porządny posiłek lub nawet się objem, mam wyrzuty sumienia i nienawidzę siebie za to. Nie wiem, czy to niesie za sobą ryzyko anoreksji?

Nie mogę zasnąć w nocy, myśląc o tym, jak otyła jestem, a gdy już uda mi się zasnąć, to budzę się z napadem lęku i od razu przychodzi mi myśl: „jesteś ohydnym grubasem, nie możesz pojawić się jutro na uczelni - co sobie o tobie pomyślą, zwłaszcza, że schudłaś wcześniej, a teraz widzą jak się obżerasz na przerwach!”. Kilka razy sprowokowałam wymioty po objedzeniu się hamburgerem, ale nie jest to częste. Nie wiem, czy powinnam się martwić?

Mam 15 lat i jestem kobietą, ważę 54 kg, wzrost 166 cm. Od niemowlęcia moje nogi były masywniejsze od reszty ciała. Nigdy nie byłam sprawna ruchowo, a ostatnio to już w ogóle na WF-ie mi źle idzie (nożyc nie zrobię, ani jednej). Mam bardzo grube uda i łydki, nie mieszczę się w większość spodni. Moja pupa też jest duża, ale to akurat nie problem, tylko mogłaby być jędrniejsza. Mam trochę cellulitu na udach. Brzuch jest płaski, tylko ani trochę umięśniony. Zwykle brakuje mi na wszystko czasu, bo mam dużo zajęć dodatkowych. A i jeszcze wydaje mi się, że mięśni to nie mam w ogóle;). Proszę o łatwe ćwiczenia, które w miarę szybko wyszczuplą moje uda i łydki.

Jestem 18-letnią dziewczyną o wzroście 1.64, od wakacji zaczęłam swoje odchudzanie, zmniejszyłam spożywane posiłki, jem o stałych porach, 4 posiłki, nie licząc warzyw i owoców w międzyczasie, przestałam jeść masło, cukier, słodycze, ogólnie niezdrową żywność. Od tamtej pory z 86 spadło mi do 73\72 kg, lecz od jakiegoś miesiąca waga stoi w miejscu... Chciałabym dotrzeć do wagi przynajmniej 66, by czuć się lepiej w swoim ciele i zdrowiej, lecz nie wiem co mogę jeszcze zrobić, żeby spadek mojej wagi drgnął z 73... od tygodnia tańczę sobie po 20 minut i później robię 6 weidera, gdyż na bieganie i jazdę rowerem jest już za ciemno i za zimno po powrocie ze szkoły... Proszę o radę i z góry dziękuję;)